آزمایشگاه کیا لب / دفتر داوود بروجنی

+ 45
- حوزه :
1200 متر مربع
سال:
2021
تولید کنندگان: استودیو مبلمان آرتمن
-
معماران اصلی:
داوود بروجنی، صبا عماری، حامد کلاته

ساختمان-شهر – در طراحی پروژه آزمایشگاه کیا سعی شده است با افزودن اپلیکیشنی جدید به ساختمان که نقش پاتوق شهری را دارد، تعاملی بین ساختمان و شهر ایجاد شود و مرز بین شهر و ساختمان نامرئی شود. . به این ترتیب کاربر با سازه ای مواجه می شود که هم ساختمان است و هم شهر و مرز بین این دو به راحتی قابل تشخیص نیست. ایده ساختمان شهر پس از انجام مطالعات مید، مختلف و مصاحبه با ،نان قره ضیاء الدین (محل اجرای پروژه) شکل گرفت. اهالی شهر وجود امنیت و نبود فضاهای همزیستی را دو ویژگی مکان می دانستند.





در شهرسازی و معماری ایران باستان نمونه هایی وجود دارد که پله ،صر ارتباط عمودی بین دو فضای شهری به یکدیگر یا اتصال یک فضای شهری به فضای معماری است. در محوطههای باقیمانده از شهر قدیمی مورچه خورت، پلههایی وجود دارد که دو فضای شهری را به هم متصل کرده یا یک فضای شهری را به یک فضای معماری متصل میکند. در طراحی آزمایشگاه کیا، افراد می توانند از طریق پله های قرار گرفته در پاساژ به طبقه اول ساختمان برسند. ،نین بدون نیاز به ورود به ساختمان و حضور در طبقه همکف می توانند از طریق پله وارد ساختمان شده و به طبقه اول برسند. طبقه اول یک فضای خالی با نمای خیابان است.



لانه لک لک – قره ضیاء الدین شهر لک لک هاست. لک لک ها در سراسر شهر به قدری مورد احترام هستند که اهالی برای آنها فولکلور و داستان های مختلفی ساخته اند. لک لک ها لانه خود را بر روی زیرساخت هایی می سازند که شهر برای آنها مهیا کرده است. ساختار فیزیکی آزمایشگاه کیا بر اساس هندسه و ساختار محوطه ایجاد شده و همسطح بام همسایگان است. از این سطح به بالا، شکل گیری ساختار ساختمان متفاوت است.


زمینه پروژه کیا لب حس عجیبی دارد. مردم این شهر تاکنون از پایین ترین کیفیت فضاهای زندگی محروم بوده اند. این محرومیت به قدری عمیق است که مردم احساس تعلق به شهر خود نمی کنند. برای آنها شهر مک، است که برای برخورداری از خدمات شهری ناگزیر به زندگی نیاز دارند و برای رسیدن به آرامش به طبیعت پناه می برند. این را نگارنده که در طول طراحی و اجرای پروژه حدود یک سال در آن شهر زندگی کرده است، شاهد بوده است.



طراحی ما با مشاهدات مید، و مصاحبه با مردم محلی آغاز شد. آنچه برای ما شگفت انگیز بود امنیت من، شهر بود. در طول مصاحبه ها هیچ گزارش یا شکایتی از مردم دریافت نکردیم که حاکی از سرقت، مزاحمت در شهر و مواردی از این دست باشد. ا،ر مردم از کمبود فضاهای عمومی در شهر شکایت داشتند. با توجه به تحلیل این گزارش ها، ایده پروژه افزودن یک فضای مش، به پروژه بوده است. این فضای اشتراکی که تمام فضای طبقه اول پروژه را اشغال می کند، از طریق جاده عمومی و از طریق پله قابل دسترسی است، بدون اینکه مردم شهر نیازی به ورود به ساختمان یا مسدود شدن توسط ،ی یا چیزی داشته باشند. به این ترتیب خیابان های شهر در داخل ساختمان ادامه یافت.

منبع: https://www.archdaily.com/994154/kia-lab-laboratory-davood-boroojeni-office