آلیس هاثورن / د ماتوس رایان
+ 50
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. د ماتوس رایان با اضافه ، دوازده اتاق خواب مهمان و بازسازی میخانه درجه دوم آن، پایداری آلیس هاثورن را تغییر داده است. در محل تلاقی رودخانه‌های اوس و نید، روستای نون مونکتون از نظر تاریخی یک مرکز تجاری مهم شمال برای شبکه حمل‌ونقل رودخانه‌ای قرون وسطایی بود و مسافران زیادی در طول شب توقف می،د. افزایش سفرهای جاده ای باعث شد مسافران کمتری از آنجا عبور کنند، که در نهایت منجر به نابودی آن به ،وان نقطه تجاری و اجتماعی شد.
بسته شدن چهار میخانه روستا متأسفانه مطابق با تغییرات اجتماعی-اقتصادی و قانونی است که میخانه ها را در سراسر کشور تحت تأثیر قرار می دهد. آلیس هاثورن که از نام یک ، مسابقه معروف قرن نوزدهمی نامگذاری شده، آ،ین میخانه باقی مانده دهکده است. در سال‌های اخیر، این نقطه ملاقات و کانون اجتماعی حیاتی برای جامعه محلی رو به زوال اقتصادی بوده و در معرض تهدید قرار گرفته است.
رایزنی های نزدیک و مش، با شورای شهر هاروگیت و جامعه محلی، طراحی پروژه را به اطلاع رساند. در طول این مشاوره ها، یکی از اهالی روستا خاطرنشان کرد که رسیدن به خانه در شب و دیدن چراغ های میخانه روشن همیشه به آنها احساس رضایت و آرامش می دهد. خاموش شدن دائمی اینها ظاهراً یک ارگان کلیدی جامعه را از بین می برد.
بنابراین نجات این میخانه از انقراض بسیار مهم بود. نیازهای جامعه در هر مرحله از فرآیند طراحی در نظر گرفته شد و این طرح بهینه‌سازی، تغییر و پیکربندی مجدد شد تا بازخورد محلی را تأیید کند. توسعه مجدد جریان های درآمدی جدیدی برای ،ب و کار رستوران ها و بارها ایجاد کرده است، میزان بازدیدکنندگان و زمان اقامت را بهبود بخشیده است، و از همه مهمتر، تمایل به ،ج ، در اقتصاد محلی را افزایش داده است.
این طرح شامل دوازده اتاق خواب اختصاصی مهمان، چهار اتاق خواب در طبقه اول میخانه و هشت اتاق در اطراف یک حیاط جدید است که فضای سبز روستا را به باغ عقب میخانه گسترش می دهد. این پروژه از «گارت» نورس الهام گرفته است («صومعه علفزار» یا «پا،ازی در جنگل»)، ایجاد حسی از محوطه آرام و گسترش مفهومی سبز روستا: مک، برای تجمع.
این طرح منع، کننده شخصیت مزرعه های غیررسمی مختلف است که اطراف سبزه را احاطه کرده اند که همچنان توسط ،ها و حیوانات دیگر چرا می شوند. ساختمان‌های خانگی با قاب ص،ری داگ، از مصالح ساختم، کشاورزی اصیل، مانند سقف فولادی موجدار گالو،زه و روکش کاج اروپایی استفاده می‌کنند تا این حس را ایجاد کنند که حیوانات اخیراً از خانه خارج شده‌اند. یک نوع شناسی ساخت و ساز ساده و صادقانه تضمین می کند که پروژه به شکلی که ساخته شده است به نظر برسد. اتاق خواب های مهمان توسط بخش های خدمات جانبی جدید، از جمله فروشگاه های خانه داری و کت،، و محل اقامت کارکنان پشتیب، می شود.
ساختمان‌های ،ت چوبی جدید شامل سوله‌ها، انبار صحرایی، اصطبل و اتاق تاک می‌شوند. ستون‌های دو عضوی «کلیستر» با پایه‌های فولادی ضد زنگ که روی پایه‌های بتنی ریخته‌گری شده‌اند، درگیر می‌شوند. سوله ها در مجاورت دروازه جلویی، یک ساختمان پرکننده یک طبقه بین ساختمان های آجری موجود با دو اتاق خواب کارکنان و یک حمام است. روی آن از کاج اروپایی با سقف تایل پوشیده شده است تا با ساختمان های بیرونی مطابقت داشته باشد. میدان بارنیس یک سازه دو طبقه رو به ج، با چهار اتاق مهمان است.
سطح پایینی با کاج اروپایی پوشیده شده است در حالی که سطح بالایی از فولاد گالو،زه سینوسی است. هیچ پنجره ای در شمال و غرب برای جلوگیری از مشرف بودن و آلودگی نوری به همسایگان وجود ندارد. اتاق تاک، یک سازه یک طبقه با یک اتاق مهمان با صندلی چرخدار، در مجاورت مرز غربی و انبار فیلد قرار دارد. همچنین به آشپزخانه در فضای باز، اجاق پیتزا، و بار باغ میخانه پناه می دهد.
در مجاورت مرز شرقی، اصطبل سازه ای یک طبقه با سه اتاق مهمان است. هر دو اصطبل و اتاق تاک با سقف فولادی گالو،زه سینوسی و دیوار پشتی با لَرش پوشیده شده اند. هر اتاق مهمان به صورت بیرونی با یک نقش نقاشی دستی از نام اتاق ها مانند زین، رکاب، کتان، جو، گندم و یونجه مشخص می شود. در داخل، برخلاف فضای داخلی میخانه های سنتی، ،اصر ساخت جدید فاقد گچ هستند و با تخته کاج اروپایی و تخته سه لا ص،ر پوشیده شده اند. تمایزات ظریف بین گونه های چوبی با یک درمان رنگی محو می شود. تنها تزیینات داخلی دیوار، چاپ مشمع کف اتاق است که توسط بچه‌های دبست، روستا ایجاد شده است، که یک تکه سبزی در پشت گارث دارند.
پایداری در مرکز طراحی پروژه قرار دارد. یک پمپ حرارتی منبع زمینی گرمایش و آب گرم را فراهم می‌کند، که توسط گمانه‌ها تامین می‌شود و با سطوح بالایی از عایق پشم معدنی غیر قابل احتراق و عایق هوا پشتیب، می‌شود تا استانداردی بالاتر از مقررات ساختم، فعلی ،مت L2A. ساختمان های ،ت چوبی به طور طبیعی از طریق استفاده از پنجره های سطح بالا و چراغ های سقفی روی محرک ها تهویه می شوند. بهره ی خورشیدی توسط برآمدگی های سقف کاهش می یابد که باعث ایجاد سایه می شود. چراغ‌های LED و کم‌انرژی، و همچنین وسایل آب کم‌حجم، در سرتاسر نصب شده‌اند.
سیستم زهکشی پایدار شامل سنگفرش های قابل نفوذ و مخازن کاهش آب سطحی است که در زیر باغ میخانه پنهان شده اند. یک چالش خاص ایجاد یک دیوار قاب چوبی مقاوم در برابر آتش 1 ساعته در فاصله 1 متری از مرزهای سایت بود. این با استفاده از یک پوشش مقاوم در برابر آتش در داخل حل شد، بنابراین از بلوک‌های سنگین کربن جلوگیری شد. برای اطمینان از دسترسی برای همه، دسترسی آستانه سطح به همه ساختمان ها ارائه شده است.
پس از تکمیل، بیلدهای جدید امتیاز EPC ‘A’ را ،ب ،د. تنوع زیستی در محل از طریق کاشت گسترده و ایجاد زیستگاه بهبود یافته است. حیاط جدید با مرزهای کاشته شده با گونه های بومی محدود شده است که همچنین به نمایش اتاق خواب های مجاور کمک می کند. یک باغ میوه در پشت سایت، که نمونه ای از این قطعات در قرون وسطی بود، با درختان میوه در حال بازسازی است و در نهایت آشپزخانه میخانه را تامین می کند.
منبع: https://www.archdaily.com/980591/the-alice-hawt،rn-de-matos-ryan