آپارتمان سابارا / Renata Lovro Arquitetura

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. آپارتمان واقع در محله Higienópolis هنوز مطابق با نقشه اولیه دهه 1940 بود. علیرغم اتاق های بزرگ آن، همه آنها ت،یم بندی شده بودند. دیوارها از جریان مردم و همچنین نور طبیعی و تهویه جلوگیری می ،د. آرزو و چالش این بود که مناطق زندگی را به یک فضای واحد متصل کنیم. پیشنهاد مداخله برای منطقه اجتماعی ایجاد یک ارتباط دائمی بین بالکن و آشپزخانه بود، جایی که سخاوتمندانه ترین ورودی های نور در آن قرار دارند و چشم اندازهای جدیدی را برای استفاده از فضا باز می کنند.

در حین فروریختن دیوارها، تصمیم گرفته شد که ستون‌ها و تیرها در بتن ا،پوز باقی بمانند و دال‌های اتاق‌ها عاری از مداخله، فقط به‌طور غیرمستقیم روشن شوند. نورپردازی مخصوصی طراحی و در جایی قرار گرفت که دیوارها به دال ها می رسند تا آنها را برجسته کند. تکمیل بیش از حد، تیرهای چوبی تقلبی، و بافت از دیوارها حذف شد و فقط پارکت باقی ماند که بازسازی شد. در اتاق نشیمن یک نیمکت بتنی جدید مطابق با ساختار اصلی ساختمان به ،وان بوفه کار می کند.

در طول بررسی معماری، متوجه شدیم که بالکن با اتاق نشیمن یکپارچه شده است. ما ترجیح دادیم به طرح اصلی که در آن جدا شده بودند برگردیم. یک درب شیشه ای جدید امکان اتصال بین هر دو ناحیه را در صورت نیاز فراهم می کند.

آشپزخانه از طریق دریچه ای به اتاق نشیمن متصل می شود که بر اساس تمایل به حفظ ارتباط دائمی بین دو اتاق است. این قاب برای برجسته ، مداخله سبز رنگ شده است. یک شمارنده terr،o یکپارچگی بیشتر بین آن فضاها را فراهم می کند. ،، که در اتاق نشیمن جمع شده اند، می توانند کنار هم بنشینند و تجربه آشپزی را به اشتراک بگذارند.

علاوه بر ایزوله بودن، آشپزخانه به اندازه کافی بزرگ نبود که شامل یک میز صبحانه شود. بنابراین، فضای آشپزخانه افزایش یافت تا هم برای یک میز و هم یک پیشخوان بزرگتر باشد. این تغییر مست،م تغییر دسترسی به اتاق لباسشویی بود که قبلاً کوچک اما با نور فراوان بود. یک پنجره جدید به نور اجازه می داد که از اتاق رختشویی از آشپزخانه عبور کند.

مانند ا،ر آپارتمان های قدیمی، این آپارتمان نیز نسبت به اندازه خود حمام کمی داشت و همچنین فاقد دستشویی برای مهمانان بود. از آنجایی که حمام ها بزرگ بودند، می شد یکی از آنها را به دو ،مت ت،یم کرد، یک حمام برای بچه ها و یک دستشویی.

این آپارتمان دارای سه اتاق بود که با یک راهرو از فضای اجتماعی جدا شده بود. یکی از این اتاق ها به اتاق تلویزیون اقتباس شده بود و دسترسی آن به منطقه اجتماعی تغییر یافت. با ت،یب دیوار بین راهرو و اتاق تلویزیون، کمد لباسی رو به محوطه راهرو صمیمی ایجاد شد.