ایستگاه خدمات Leubinger Fürsten Hügel / معماران MONO

ایستگاه خدمات Leubinger Fürsten Hügel / معماران MONO

+ 17

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. Leubinger Fürstenhügel یکی از مهمترین بناهای باستان شناسی تورینگن است. این تپه که در کنار یک بزرگراه مرکزی قرار دارد، قدمت آن به عصر برنز اولیه باز می گردد و به ،وان بزرگترین و به خوبی حفظ شده در نوع خود شناخته می شود. در مجاورت یافته های باستان شناسی، یک پروژه غیرمعمول، ایستگاه خدمات Leubinger Fürstenhügel، معماری، چشم انداز و تاریخ را به هم پیوند می دهد. بخشی از مفهوم کل نگر نه تنها قرار دادن دقیق سازه در محیط مهم تاریخی بلکه ادغام یک نمایشگاه و یک مسیر آموزشی بود.

هم ساختمان و هم چشم انداز به زیبایی شناسی آرام و محدود کمک می کنند، بنابراین مسافران می توانند فضایی از آرامش و استراحت را تجربه کنند. معماری نیز به طور محتاطانه در پس زمینه باقی می ماند، به طوری که Fürstenhügel می تواند به ،وان قهرمان سایت در مرکز صحنه قرار گیرد. بازدیدکنندگان تشویق می شوند که درنگ کنند، از مناظر منطقه اطراف لذت ببرند یا درباره تاریخ منطقه بیشتر بدانند. مسیر آموزشی معماری و چشم انداز را به هم متصل می کند زیرا از ساختمان به تپه گور منتهی می شود.

این مسیر که به ،وان یک ج، زم، نمایش داده می شود، بازدیدکننده را از طریق رویدادهای تاریخی، یافته های باستان شناسی، و ساخت مقبره به گذشته می برد، و با خود تپه تدفین خاتمه می یابد که توسط یک ساختار مسیر مدور احاطه شده است. خود ساختمان به ،وان یک زاویه کشیده طراحی شده است که از دو بال تشکیل شده است که به آرامی با منظره ای که به آرامی موج می زند ،یب می شوند. یکی دیگر از یافته های باستان شناسی در یک محله نزدیک - خانه ای طول، که قدمت آن به عصر برنز می رسد - به ،وان منبع کلیدی الهام بود.

حجم بسته تمام اجزای عملکردی منطقه خدمات و همچنین فضای نمایشگاه را در خود جای می دهد، در حالی که بال دوم که به صورت متعامد روی جاده قرار دارد، بر روی تأسیسات سوخت گیری امتداد دارد. بنابراین ورودی سایت با یک سقف بزرگ و بدون ستون مشخص می شود که اولین نمای تپه تدفین را قاب می کند.

منطقه مهمان یک ارجاع بصری مستقیم به تپه از طریق یک نمای شیشه ای سخاوتمندانه در جلوی سازه ارائه می دهد. ،صر اتصال دو ،مت سقف است که چندین بار تا می شود و به آرامی تا خط برآمدگی طویل خانه بالا می رود. برای نمای بیرونی از یک پوسته آلومینیومی ساده استفاده شده است که بر احساس آرامش کلی سازه تاکید دارد. زوایای نامنظم آن نیز ساختار عمودی ظریفی با بازی محتاطانه سایه ها ایجاد می کند.

در ضلع شمالی، نمای شیشه ای به سمت عقب منتقل شده و یک طاقچه سرپوشیده ایجاد می کند که مسافران را به دو ورودی اصلی راهنمایی می کند. از اینجا بازدیدکنندگان وارد فضای نمایشگاه می شوند که هم به ،وان سرسرا و هم اتاق توزیع عمل می کند. منطقه مهمان توسط یک گا،ی در مرکز به مناطق مختلف ت،یم می شود که در زیر آن یک آشپزخانه اپن قرار دارد. دیوارها و سقف ها که با چوب جامد پوشانده شده اند، فضایی گرم و دوستانه ایجاد می کنند. کفپوش سنگی با رنگ روشن، تمامی امکانات را به هم متصل کرده و ارجاع طراحی به محوطه جلو، پاساژ سرپوشیده و همچنین مسیر طبیعت را ایجاد می کند که در بتن درجا اجرا شده اند.