بازسازی Sítio Rio Acima / Denis Joelsons

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. بازسازی Sítio Rio Acima به ،وان مجموعه ای از مداخلات وقت شناس در نظر گرفته شد که وقتی به هم متصل شوند، یکدیگر را تکمیل می کنند و حس وحدت ایجاد می کنند. Sítio برای بیش از چهل سال توسط نسل های مختلف یک خانواده استفاده شده است. اولین چالش پروژه مق، با شرایط از پیش موجود سایت بود – مجموعه سایت دارای ساخت و سازهای بسیار نامتجانس بود که در دوره های زم، مختلف ساخته شده بود و همه آنها ارزش احساسی را برای مشتریان به همراه داشت. ساخت و سازهای Sítio که در حومه شهر Jundiaí واقع شده است، به چشم انداز خاص محله اش نیز اشاره دارد، و جنبه هایی از حومه روستایی را با آلونک ها و دودکش های باقی مانده ،یب می کند که نمادهای صنعتی شدن نه چندان اخیر شهر را نشان می دهد.

ساختمان‌های جدید از سنگ‌تراشی آجری جامد استفاده می‌،د، ماده‌ای که در سایت وجود نداشت، و بنابراین، در خدمت تأکید بر مداخلات جدید بود. این انتخاب مادی الهام گرفته از کوره های آجرپزی فراوان منطقه اطراف است. این آجر همچنین نشان از ورود اولین کارخانه ها و سازه های راه آهن به شهر مانند پل کج (پونته تورتا) را دارد.

ورودی اصلی سیتیو در ،مت پایینی سایت قرار دارد، جایی که یک جاده دسترسی در کنار دریاچه کوچکی قرار دارد و توسط یک دیوار حائل بتنی سیکلوپی منحنی محدود شده است. این دیوار حفاظ ،صری است که هم یک فضای گاراژ تعیین شده را تعیین می کند و هم از سکوی فرود خانه سرایدار پشتیب، می کند. خانه سرایدار (casa do caseiro) به معماری برزیلی «کایپیرا» اشاره دارد، نوعی ساخت و ساز بومی از حومه شهر که هنوز هم در خانه های دیگر در همسایگی سیتیو یافت می شود. یکی از نمونه‌های این سبک ساخت‌وساز، ایوان سایه‌دار کاسا دو کازئیرو است که بین دو جلد کور قرار دارد، که به خانه‌های قدیمی استعماری باندیریستا نیز اشاره دارد.

ادامه بیشتر در همان جاده دسترسی، خانه اصلی sítio در منطقه شیب بالاتر سمت راست واقع شده است. با نگاهی به سمت چپ، در نزدیکی دریاچه یک است، شنا، یک کیوسک و یک حجم جدید اختصاص داده شده به حمام و رختکن وجود دارد که با دیوارهای مارپیچ آجری ساخته شده است. ساخت و ساز جدید کنار است، در تقابل با کیوسک موجود، در راس مثلثی قرار گرفت که هر سه ،صر را با هم ،یب می کند.

خانه اصلی یک نسخه بازسازی شده از کلبه چوبی موجود است که در ابتدا دارای سه اتاق خواب و دو حمام بود. حمام اتاق خواب اصلی قدیمی ت،یب شد و فضا به منظور قرار دادن اتاق خواب چهارم در ساختار قدیمی خانه بازسازی شد. دو حمام جدید به یک ضمیمه در پشت، خارج از خانه اصلی اختصاص داده شد. همه پنجره‌های اتاق خواب با درهای فرانسوی با کرکره جایگزین شدند و فضای اتاق‌ها را تا ایوان بیرونی که با یک سازه آلاچیق چوبی پوشانده شده بود گسترش داد.

فضای نشیمن برای پذیرایی از مهمانان بیشتر طراحی شده است، سازگاری که با استفاده و نیازهای فعلی خانه مطابقت دارد. آشپزخانه و اتاق ناهار خوری در مناطق اجتماعی ساختار کلبه موجود مجدداً توزیع شد، و افزودنی جدید برای قرار دادن فضایی برای اتاق نشیمن سخاوتمندانه تر ایجاد شد: یک حجم مکعبی با سقف طاقدار. با نگاهی از بیرون، حجم اتاق نشیمن جدید با برآمدگی پشت بام همراستا می شود و در عین حال با لبه های دیواری موجود همسطح می شود و در ساختارهای بتنی که از قاب های چوبی محافظت می کنند آشکار می شود.

فضایی بودن این خانه از نمای غیر معمول سقف آن الهام گرفته شده است، جایی که ساختار متعامد قدیمی کلبه با طاق سرامیکی جدید حجم اتاق نشیمن ملاقات می کند. نور خورشید از پنجره‌های طاق‌دار بالا در ،مت نشیمن و ناهارخوری طنین انداز می‌شود. درست در خارج از عرشه، یک جکوزی با ظرافت بین دو درخت نخل غول پیکر ایندایا قرار دارد که به دریاچه و است، نگاه می کند.