بیمارستان آدامانت / طراحی سن
+ 8
سال:
2019
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. ADAMANT، یک بیمارستان رو، در کنار رودخانه. این ساختمان در مرکز پاریس، به دور از مکان‌های مراقبت آرامش‌بخش و محافظت‌شده معمول، فضای باز را به بیماران ارائه می‌دهد که بیشتر شبیه یک استودیوی هنرمند است تا یک بیمارستان. خانه ای بزرگ که در کنار رودخانه تکان خورده است.
برنامه رسمی بیمارستان شامل طراحی مجموعه ای از “کارگاه های درم،” و دفاتر تیم مراقبت های بهداشتی بود. هدف این بیمارستان روانپزشکی این بود که تا حد امکان دوره های سنگین بستری را برای این بیماران که از آسیب شناسی های بسیار متنوع رنج می برند، محدود کند. بر اساس برنامه‌ای از کارگاه‌های خلاقانه (سفال‌گری، موسیقی، طراحی و غیره)، مؤسسه می‌خواست فضایی را ارائه دهد که بیماران مایل به ماندن و بازگشت باشند – شرط لازم برای ادغام مجدد آنها در حوزه اجتماعی.
موضوع ساختن ساختم، با بیشترین حس ممکن بود و کار را تبدیل به موضوع مبا، می کرد. به ،وان مثال، در داخل ساختمان، دیوارهای فولادی دست نخورده باقی ماندند تا خطوط و حاشیه‌نویسی‌های جوشکار آشکار شود. در مرحله ساخت و ساز، کارگران، بیماران و مراقبان برای بحث در مورد روش های ساخت و ساز و تکامل ساختمان گرد هم آمدند. به جا گذاشتن نشانه های خام از کار آنها، حضور آنها را در تشکیلات منجمد می کند و در نتیجه م،ا و تداوم ایجاد می کند.
ساختمان هواشناسی. رویکرد این بود که ساختم، طراحی شود که با دیدنی، رایج‌ترین رویدادهای روزمره به آنها م،ا بدهد. شرایط آب و هوایی مانند باران، خورشید یا باد تبدیل به جشنواره‌هایی می‌شود که در آن باران به قلب ساختمان وارد می‌شود، انعکاس نور در رودخانه به بازی سایه‌ها و نورها در پشت دریچه‌های متحرک تبدیل می‌شود و عبور قایق‌ها باعث ایجاد تکان آرامش‌بخش می‌شود. .
دهانه ساختمان و نماها. در رودخانه، Adamant یک رابطه ممتاز با محیط خود حفظ می کند. پل های دسترسی بیرونی از ،ه تا طرفین بالکن همراه با شفافیت روتوندا، باز بودن قوی بیمارستان را بیان می کند. کار روی نماها شامل یک جنبۀ چوبی یکنواخت، تمام م،ار، با کرکره های متحرک در میان پانل ها بود. محیط داخلی و خارجی بسته به زمان روز می تواند متفاوت باشد و نور فضاها را کنترل می کند. شیب تخته های چوبی باعث می شود تا انعکاس آب نیز به فضاهای داخلی وارد شود.
داخلی در مقابل نهاد: از مقیاس تا تقارن کیفیت فضاها یک عامل اساسی در ترغیب بیماران به ماندن و بازگشت است. این کیفیت از طریق برخورد داخلی فضاها همراه با کار دقیق در مقیاس انجام می شود. فضاهای درم، و ملاقات که به ،وان کارگاه هنرمندان طراحی شده اند، اساساً از مواد طبیعی مانند دیوارهای ف،ی فولادی و چوب ساخته شده اند. وجود قوی چوب با انعکاس آب دلپذیر بر روی آن، جنبه گرم و خانگی را تقویت می کند. نورپردازی بهینه روی کشتی این جزء را تقویت می کند. کار بر روی تقارن ساختمان با هدف تحقق بُعد نهادی آن به آن اجازه می دهد تا گشودگی خود را برای عموم بیان کند.
منبع: https://www.archdaily.com/934267/adamant-،spital-seine-design