تئاتر سونگی / موسسه برنامه ریزی و طراحی منظر گوانژوان پکن

در شب، اصلاح طرح ها، دست نوشته های کج و پیچ خورده تولید شده به دلیل خستگی ناگهان الهام بخش شد. چرا یک درخت مجسمه وحشی و پیچ خورده ایجاد نمی کنید؟ روز بعد، او با جوش دادن درخت مجسمه و کاشت آن در زمین، رویکرد خود را تغییر داد. این روند مانند کاشت درختان در بهار است که پر از انتظار و شوخ طبعی است. سازه های “درخت” و “درخت” به طور کلی به هم متصل هستند و توری که با سوزن های کاج متصل شده است م، یک و نیم متری را اتخاذ می کند که متن، با “درخت” است. این نه تنها انعطاف پذیری پیچش طبیعی را تضمین می کند، بلکه استحکام را در محدوده تضمین می کند. درختان تازه کاشته شده حدود یک پنجم جنگل کاج را تشکیل می دهند. در یک طرف یک جنگل کاج طبیعی است، در حالی که در طرف دیگر یک درخت مجسمه سخت و ملایم است که عاشقانه مخالف و به طور طبیعی یکپارچه شده است. رقص نور و رنگ. درخت مجسمه به رنگ نقره ای با زمینه جنگل کاج سبز ضخیم ساخته شده است و خا،تری نقره ای و سبز رنگ های تم تئاتر شده اند. در زمان‌های مختلف، تئاتر تغییرات متفاوتی را در نور و رنگ نشان می‌دهد: نقره‌ای در روزهای آفتابی می‌درخشد، سبز کاج متراکم در روزهای ابری، و قطرات باران در روزهای بار، روی صفحه نقره‌ای آویزان می‌شوند، شفاف. صبح و غروب آفتاب، یا بنفش وی، یا زرد طلایی. زمین پوشیده از سنگ های بازالت خا،تری نیز در چنین تغییراتی با نور و سایه غنی می شود: برآمدگی جنگل کاج با باد حرکت می کند، با فرم آزاد. برجستگی ساخته شده دارای حس هندسی قوی و مرزهای واضح است و سایه های مش ف،ی ظریف و نرم هستند. این سه روی هم قرار گرفته اند و آن را جالب و شگفت انگیز می کند.

شب، چراغ ها روشن شد و ناگهان کل تئاتر رویایی شد. پس‌زمینه جنگلی کاج سبز تیره، یک جنگل مجسمه‌ای را ایجاد می‌کند که نور نقره‌ای از خود ساطع می‌کند و مش ف،ی نرم و پراکنده در هوا شناور است. در این لحظه طبیعت و ساخت مصنوعی با هم ادغام می شوند، واقعیت و توهم ادغام می شوند و رقص زیبایی شناسانه سوررئالیسم در تئاتر روی صحنه می رود. سقوط و تولد دوباره. الهام بخش تئاتر Songyi از سوزن های کاج افتاده و تلاش برای ایجاد ارتباط با آنها می آید. وقتی اولین توری ف،ی ثابت شد، سوزن‌های کاج شروع به ریزش ،د و در واقع تئاتری متعلق به سوزن‌های کاج بود. سوزن های کاج همیشه با هم رشد می کنند و وارونه روی “کت توری” آویزان می شوند. نسیم کوه می وزید و سوزن های کاج به آرامی تکان می خوردند. سوزن های کاج پژمرده بار دیگر سرزندگی یافتند. از جنگل کاج، سوزن های کاج به نظر می رسد در هوا شناور هستند، با اشاره ای از ذن. شعر دادن به چیزهای معمولی بهترین ادای احترام به طبیعت است.

امکانات بی نهایت تئاتر تئاتر هیچ محدودیتی ندارد و محدودیتی برای استفاده از آن وجود ندارد. این می تواند به ،وان یک صحنه عمل کند، در اطراف پرسه بزند، به آواز پرندگان گوش دهد، در تابستان از خنکی لذت ببرد، در زمستان برف را تحسین کند، مدیتیشن و مراقبه کند. تئاتر همچنین صحنه ای برای حیوانات است: سنجاب ها روی آن می پرند و پروانه ها اغلب به ،وان مهمان می آیند. تاثیرگذارترین صحنه کودک نوپایی است که در تئاتر قدم می زند، با کودک، که عاشق سنگ های نرم هستند و در مورد ساخت و ساز شب کنجکاو هستند. ساخت و ساز در محل. ایجاد بدون نقاشی های ثابت همیشه پر از شگفتی ها و شگفتی ها است. در طول کل فرآیند، تفکر، ادراک و بدن طراح در مکالمات مکرر با سایت شرکت می کند و دائماً بازخوردی را برای طراحی ارائه می دهد، در حالی که کارگران ساختم، نیز تصادفی ایجاد می کنند. در آغاز، هیچ ، نتیجه از پیش تعیین شده را نمی داند، اما نتیجه در میان عدم قطعیت های بسیاری به وجود می آید.

این حالت بداهه بهره برداری از موقعیت منجر به انتظارات و نتایج غیرمنتظره در یک چارچوب بزرگ می شود. شکل دادن به فضایی شاعرانه تمام کارها به سمت شکل دادن به فضاهای شاعرانه است. جنگل کاج، معماری، نور و سایه، رنگ، یین و یانگ، پوچی و واقعیت، زمان و مکان، همه ،اصر طراحی هستند. همه افراد، اشیا، اشیا و حالات در یک تئاتر شکل دهندگان موقعیت هستند. تئاتر Songyi امیدوار است با رقص، موسیقی، باران، شبنم، باد و برف در آب و هوای طبیعی، پرندگان، پروانه‌ها و ،ات، کاملاً طبیعی و مصنوعی، به بومی تبدیل شود که مرزها را تضعیف کند. با ورود به پرده، تبدیل به نقاشی می شود، همه خالق صحنه های شاعرانه. در تئاتر Songyi، ما امیدواریم که هر بار که Songyi سقوط می کند، توسط یک صفحه ابریشمی ملایم اسیر شود. بگذارید طبیعت زمینه و قهرمان داستان شود و هر ظهور و ورود هر چیزی که با تئاتر همراه می شود، شاعرانگی فضا را شکل دهد.