خانه در باغ زیتون / استودیو نامرئی

+ 32

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. استودیوی نامرئی یک خلوتگاه روستایی "خشن و آماده" ایجاد می کند تا با آب و هوای حومه یونان مطابقت داشته باشد - خانه جدید در باغ زیتون توسط پیر تیلور از استودیوی نامرئی برای خانواده اش و با قدرد، از آب و هوا و مواد محلی طراحی شده است. زیبایی شناسی مینیمالیستی و گاه خشن، انتخابی عمدی برای ایجاد معماری است که برای انطباق آینده انعطاف پذیر باشد و در عین حال نیازهای اولیه پناهگاه، سایه، خواب و فضاهای مش، را تامین کند.

تیلور از اوایل دهه 1970 از این منطقه در یونان بازدید کرده است و مهم این بود که ساختمان جدید باید از تاریخ غنی محلی در ساخت سازه های ابتدایی از موادی که مردم باید دست به دست می شدند، استفاده کند. این جزیره هنوز تحت تسلط کشاورزی در مقیاس کوچک است و کمبود ارزشی وجود دارد که پادزهر خوبی برای تجربه معمول معمار، است که سعی در کنترل فرآیند طراحی و ساخت دارند. همچنین از معمار، مانند گلن مورکات الهام گرفته شده است، که پیشگام نوعی طراحی پاسخگو به آب و هوا بود که به شدت تحت تأثیر منظره ای است که آن را احاطه کرده است.

این خانه در منطقه ز،له و منطقه خطر آتش سوزی قرار دارد و مصالح محدودی برای ساخت با غیر از بتن مسلح با استفاده از سنگدانه های آهکی محلی وجود دارد (ساخت قالب یک مهارت کلیدی محلی است). اتاق های ساده ای وجود دارند که در داخل حجم اصلی قرار دارند، که تماماً از بتون ساخته شده اند (دیوارها، کف، سقف، آشپزخانه، برخی از مبلمان)، و در بالا، یک فضای زندگی سایه دار بزرگ در زیر یک سقف راه راه که بر روی ،پاهای میله ای تقویت کننده ا،ید قرمز قرار دارد، وجود دارد. استفاده از مهارت ها و مواد موجود در محل. هیچ شیشه ای در ساخت خانه وجود ندارد، فقط صفحه های کشویی مش جوش گالو،زه، پرده های ،ات کشویی جداگانه و پرده های پ،تیکی. مواد غالباً توسط آنچه از فروشگاه سخت افزار در روستا در دسترس بود انتخاب می شد. هیچ عطف طراح وجود ندارد که نشان دهد این معماری (عمق A) است. نه دروازه ای وجود دارد، نه حصاری، و نه رام ، چشم انداز اطراف آن.

پیرز تیلور، مدیر استودیو Invisible می گوید: "من می خواستم ساختم، ایجاد کنم که در آن همه "اشتباهات" آشکار شوند، ی،ی فرآیندها و تصمیمات اتخاذ شده توسط مردم محلی که خانه را ساخته اند. سازماندهی قالب ها غیرعادی است اما دارای منطق و زب، بر اساس موادی که باید تحویل می دادند، و توالیی که در آن کار می ،د، ت، آگاهانه برای ساختن خانه ای صورت گرفته است که ریشه در مواد، تکنیک ها و منابعی دارد که در یک فضای کوچک وجود دارد. جزیره یون،، از نظر وجودی نگران از دست دادن هویت است که ناشی از انبوهی از ساختمان های همه جا حاضر و عمومی است که در طی 50 سال گذشته در اینجا ساخته شده اند. با House an Olive Grove، احساس فزاینده ای داشتم که فرصتی برای توسعه معماری از معمول، روزمره و محلی وجود دارد که در جستجوی سقف کاشی کاری مدیترانه ای معمولی، ویلایی با رنگ ، و کف مرمر نادیده گرفته شد. در بستری که محلی از ویژگی و غنای فوق العاده ای برخوردار است.»