خانه مزرعه آکرمن / معماری فولر/اوربی

+ 24

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. خانه مزرعه Teaneck به ،وان محل س،ت آ،ن هلندی، مهاجران اولیه قرن هفدهم به آمستردام جدید ساخته شد. در اوا، قرن، خانواده در امتداد رودخانه هاکنزک در نیوجرسی مستقر شدند، جایی که زمین های کشاورزی فراوان تر از جزیره منهتن بود. ساختار ساده یک اتاقه در سال 1734 ساخته شد، در دهه 1780 خانواده با استفاده از یک نوع شناسی انبار خانه را گسترش دادند. ماسه سنگ نیوجرسی که به صورت محلی است،اج شده بود برای ساخت دیوارهای ضخیم دو فوتی استفاده شد - همان ماده (اکنون تمام شده) که خانه های ردیفی سنگ قهوه ای شهر نیویورک را تشکیل می دهد. خانه مزرعه تا اوایل قرن بیستم در خانواده باقی ماند و سپس از میان صاحبان مختلفی گذشت. در سال 2021 این خانه برای فروش عرضه شد و به دلیل کاهش تنظیمات داخلی، حداقل نور طبیعی داخلی و وضعیت آن در فهرست ملی اماکن تاریخی که تغییرات پیچیده ای را در پی داشت، بیش از یک سال در بازار باقی ماند (نقشه ها و ع، های خانه در آرشیو کتابخانه کنگره نگهداری می شود). مشتری، که متولد بلژیک و میلان هستند، این ملک را در طی جستجوی گسترده برای اولین خانه خود پیدا ،د. آنها برای تحصیل و ،ب درآمد به نیویورک نقل مکان کرده بودند و خانه مزرعه ای که در میان سهام مسکن معمولی آمریکایی بی نظیر بود، با دوران کودکی آنها آشنا بود. وقار این سازه در زیر انبوهی از پارتیشن های پرکننده، تلاش ها برای امکانات مدرن و درمان های نادرست برای فرسودگی فرو می رفت.

بازسازی طبقات فوق،، انباشته شدن دیوارهای جداکننده و پرداخت های درهم و برهم را از بین برد تا الوارهای سازه ای دست تراشیده شده و سقف قابری که بر روی دیوارهای سنگی انباشته شده بود نمایان شود. طبقه دوم در حال حاضر یک پلان باز با مقیاس های مختلف ساخت و ساز بافته شده در میان چارچوب چوبی تازه در معرض دید است. دیوارهای داخلی جدید، لفاف های آسیاب کاری محیطی در لبه بنایی، و کابینت های با مقیاس ریز فضاها را متحد می کنند و جیب های برنامه ای خاص را مشخص می کنند. این ،مت ها را می توان با پانل های کشویی و چرخشی مطابق با میل لحظه باز یا بسته کرد. فضاها یک هسته پلکان مرکزی را احاطه کرده اند که در تمام ارتفاع خانه اجرا می شود - یک بخیه مقطعی از معماری تاریخی و مدرن. سالن دو ارتفاع که با حذف نسبی طبقه سوم ایجاد شده است، نور اولیه روز را دریافت می کند و از طبقه اول (همکف) به طبقه دوم خوشامد می گوید. پنجره های کوچک قرن هجدهم با دیافراگم های زاویه دار تغییر اندازه داده اند تا نور طبیعی سخاوتمندانه ای را ارائه دهند. اتاق خواب اصلی، حمام، و مجموعه اتاق رختکن مجموعه ای جوی از اتاق هایی هستند که با درهای کشویی بزرگ به هم متصل شده اند. اتاق خواب، ادامه راهروی پلک، آسیاب سفید، به یک سوئیت حمام نرم پوشیده شده با تادلاکت و سنگ مزرعه باز می شود که به اتاق رختکن چوبی گرم و موم شده منتهی می شود. این دایره از طریق یک درگاه پانل دار به سالن راه پله برمی گردد تا حلقه کامل پلان را تکمیل کند.

یک راه پله فولادی ظریف در میان سازه چوبی داخل سالن رفیع جدید آویزان است. پله به بالاترین سطح بالا می رود که در آن اتاق خواب/اتاق بازی دوم در چین های سقف قرار دارد. این پلکان کنسولی ،یبی سبک از ف، سوراخ دار و منبسط شده است که بالای دهانه ای آویزان شده است که در تمام ارتفاع خانه نفوذ می کند. نور تا سطح زمین کمتر روشن می شود، طبقه ای که به طور کامل توسط دیوارهای ماسه سنگی ضخیم دو متری محصور شده است. اتاق نشیمن در این طبقه پایین در حجم اصلی 1734 خانه است. این فضا که برای قرن هجدهم کارآمد بود، برای استفاده مدرن از نظر ک،تروفوبیک ناراحت کننده بود. یک سیستم شیشه ای با قاب فولادی نازک در نمای عقب بریده شد تا نماهایی از رودخانه و نور غربی را از غروب خورشید ارائه دهد. درهای دوتایی به روی منظره ای چرخشی باز می شوند که در طول چندین قرن گذشته تا حد زیادی دست نخورده باقی مانده است.