خانه هنرمند مانگا ژاپنی / تان یامانوچی و AWGL
+ 18
ساختم، که چند سانتی متر بالاتر از زندگی روزمره ما شناور است. در یک زمین کوچک باریک (4.9 متر عرض، 14.7 متر عمق) در کلان شهر توکیو یک خانه چوبی قرار دارد. مشتریان یک هنرمند مانگای جدید، شریک زندگی او و دو جغد هستند که اعضای جدید خانواده هستند. هنرمند مانگا سه درخواست داشت: اول، خانه باید کل فرآیند کار هنرمند، از ایده خلاقانه تا تکمیل، جلسات، و مصاحبه های رسانه ای را در خود جای دهد. دوم، خانه باید جمع و جور باشد و نباید بیش از حد به بیرون باز شود. در آ، و مهمتر از همه، خانه باید الهام بخش خلاقیت باشد. معمار که به ،وان “ساختم، که چند سانتی متر بالاتر از زندگی روزمره ما شناور است” تصور می شد، تلاش کرد اطمینان حاصل کند که این خانه هنوز به زندگی روزمره ملموس ما گره خورده است اما حسی از روایت داست، را برمی انگیزد.
این پروژه با انتخاب طرحی که ارتباط نزدیکی با هنرمندان مانگا داشت آغاز شد. نمای غربی رو به جاده جلویی به صورت یک دیوار ،زه ای تاب خورده طراحی شده است که زمین را به صورت دینامیکی از سطح زمین برمی انگیزد، با تونلی که به دیوار منتهی به ورودی نفوذ می کند. باز شدن در دیوار محکم بازدیدکنندگان را دعوت می کند تا از حالت عادی خود خارج شوند و به حالت خارق العاده بروند و صحنه ای از یک فیلم را تداعی کنند. پلان کلی برای به حدا،ر رساندن قطعه زمین باریک و طول، طراحی شده است که شامل منطقه شرقی با سطوح سه طبقه در عقب سایت و منطقه غربی با سطوح دو طبقه برای ایجاد یک پلان طبقه ت،یم شده است. معمار ترتیب سطوح ت،یم متناوب را مجدداً تنظیم کرد و تفاوت های اساسی در ارتفاع ایجاد کرد. یک محوطه نور (عرض 1.2 متر، حدا،ر ارتفاع 5.5 متر) در ضلع شمالی خانه در نظر گرفته شده است و تعداد دهانه های دیگر تا حد امکان محدود بود تا تضاد بین روشنایی و تاریکی در یک “خلاء” که در سراسر خانه پخش می شود ایجاد کند. خانه مثل آمیب پلک، از فضای خالی پر شده از تضادهای زیاد/کم و نور/تاریکی بالا می‌رود و ،یبی سه‌بعدی ایجاد می‌کند که روایتی را در بدن تداعی می‌کند.
سبک زندگی هنرمندان مانگا در طول همه گیری COVID-19 به طرز چشمگیری تغییر کرده است. از آنجایی که تولید آنلاین به جریان اصلی خلق مانگا تبدیل شده است، دیگر شاهد جمع شدن دستیاران در آتلیه هنرمندان نیستیم. از طرف دیگر، خانه های شخصی آنها به محلی برای جلسات تبدیل شده است و به ،وان استودیو برای مصاحبه و پذیرش مطبوعات عمل می کند. کار یک هنرمند مانگا معاصر را می توان به سه مرحله ت،یم کرد: 1. ایجاد (محصور و منزوی)، 2. جلسات (تا حدی برای دیگران باز است) و 3. مصاحبه (باز برای عموم) و سایه های عمومی. /خصوصی مورد نیاز در هر مرحله متفاوت است. معمار یک فضای خالی با تضادهای زیاد/کم و نور/تاریکی را طراحی کرد تا مناطق نامحصور و در عین حال مشخص یا آنچه معمار آن را «برکه‌ها و سواحل» می‌نامد فراهم کند که امکان استفاده ظریف و انعطاف‌پذیر از فضا را در یک خانه بسیار فشرده فراهم می‌کند. ما در تلاش برای ادامه ایجاد معماری که روایت های باز را در بر می گیرد و در عین حال راه حل های منطقی را دنبال می کنیم.
منبع: https://www.archdaily.com/994595/a-،anese-manga-artists-،use-tan-yamanouchi-and-awgl