خانه گرانروس / خوان کارلوس ساباگ آرکیتکتوس

خانه گرانروس / خوان کارلوس ساباگ آرکیتکتوس

+ 24

توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. وظیفه طراحی یک خانه روستایی بود. مکان باید همان جایی باشد که خانه قدیمی که 35 سال میزبان خانواده بود، اشغال شده بود، زیرا در اطراف آن یک پارک بزرگ در طول سال ها ایجاد شده بود، با فداکاری بسیار. همیشه با ایده انجام خانه قطعی، پارک به آرامی از طریق یک طرح اصلی که شامل اصطبل، خودکار، آینه آبی، است، شنا و منطقه باربیکیو بود، تثبیت شد.

یک خانه بزرگ با سالن های بزرگ و فضاهای مش، برای اسکان یک خانواده پرجمعیت مورد نیاز بود. علاوه بر این، برای قدرد، از مناظر و دریافت سبک زندگی روستایی که دسترسی به آن از هر طرف از بیرون معمول است، باید "باز" \u200b\u200bبود.

این پروژه پیوستاری بین پارک و فضای داخلی خانه را پیشنهاد می کند. فقط اتاق هایی که نیاز به حریم خصوصی دارند، مانند حمام، آشپزخانه، و اتاق خواب، با سطوح ظریف داخلی محصور هستند. ایده این است که محفظه ها را به حداقل برس،م تا از هر جایی در خانه بتوان مناظر و زندگی بیرون را مشاهده کرد و در عین حال حدا،ر نور طبیعی را دریافت کرد.

یک پاکت شیشه ای به رقیق شدن مرزهای بین داخل و خارج کمک می کند. از داخل، پارک در داخل خانه جریان دارد تا از همه مناطق و در همه سطوح دیده شود. از بیرون، پوشش شیشه ای درختان را منع، می کند، زیرا دیوارهای داخلی از چوب سیاه رنگ شده تا با پارک ،یب شود و تاثیر ساختمان را کاهش دهد.

خانه حول محورهای متعامد و همسو با محورهای اصلی و نماهای اصلی سازماندهی شده است. در شرق، کوه های آند. در غرب، "کوه های ساحلی"؛ به سمت شمال، منطقه است، و باربیکیو، و به سمت ج،، اصطبل ها و راهروها.

در طبقه پایین، ،مت های مش،، آشپزخانه و اتاق خواب اصلی قرار دارد که معمولاً توسط مالکان اشغال می شود، در حالی که در طبقه بالا، دو اتاق خواب برای بزرگسالان با حمام بین آنها در یک انتهایی، و دو اتاق خواب کودک وجود دارد. با حمام بین آنها در طرف دیگر، آ، هفته ها میزبان مهمانان هستند.

در مرکز خانه، یک پاسیو با ارتفاع دوگانه، فضای داخلی را روشن می کند و برنامه جداسازی سالن و اتاق خواب در طبقه بالا را از اتاق نشیمن اصلی سازماندهی می کند. یک پل اتاق خواب های طبقه بالا را به هم متصل می کند و روابط بصری سه بعدی را با تمام گوشه های پارک و خانه ایجاد می کند. هر اتاق خواب مهمان دارای یک بالکن است که امکان گسترش فضای داخلی را فراهم می کند، اما در عین حال به فضای بیرونی خصوصی و صمیمی متصل به پارک پناه می دهد.

شفافیت بالای ساختمان، حیاط، و گردش های بالکن دار دوبله، تعدد روابط بصری و فیزیکی سه بعدی را ایجاد می کند و تلاش می کند تا مرزهای داخلی و خارجی را از بین ببرد و زیر سوال ببرد.