خجالت قله ها نصب / شعر کارگاهی
+ 18
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. یک معبد چوبی کوچک از باغ های ویلا مدیچی در رم بیرون می آید. این اثر که توسط Atelier Poem طراحی شده است، مفهوم «کلبه» را از طریق یک تجربه نمادین، فضایی برای تصور راه های دیگر با هم بودن، دوباره ابداع می کند.
تحت ،وان خجالتی بودن قله ها (خجالتی تاج)، اثر به طور رسمی و اجتماعی پدیده طبیعی را بازتفسیر می کند که به موجب آن درختان فاصله معینی را از یکدیگر حفظ می کنند. این نمایانگر سایب، است که جنگلی از ستون ها را در خود جای داده است که بازدیدکنندگان در اطراف آن جمع می شوند، مراقبه می کنند و با ریتم باغ ها بازی می کنند.
این اثر در راستای فلسفه جشنواره به،وان وسیلهای برای ارتباط اجتماعی و کشف مجدد باغهای تاریخی متولد شد که پروژه آن توسط فردیناندو مدیچی در پایان قرن شانزدهم توسعه یافت.
این تاسیسات به ،وان محل انتقال و آلودگی بین محیط اطراف (گیاه، جانوران و بقایای تاریخی) و زندگی ،ن در داخل شناسایی می شود. فضایی که برای میزب، رویدادهای هنری و فرهنگی من، است و برای استراحت، مطالعه و بازی من، است.
خجالتی بودن قله ها بنابراین، یک مرکز فرهنگی کوچک است که از طریق فعالیت های متنوعی که در داخل آن قرار دارد، باغ ها را زنده می کند و میراث تاریخی و طبیعی را حفظ می کند.
این پروژه از تاملی در رابطه بین معماری، انسان و طبیعت توسعه می یابد. با کاوش در ماهیت خود معماری، میکوشد ارزشهای نظری، زیباییشناختی و عملی را که در گذشته و امروز معتبر است، از طریق شکل ،یب کند. این نتیجه مطالعهای است که ریشههای رابطه انسانشناختی بین معماری و محیطزیست را که توسط Laugier در مفهوم «cabane rustique» فشرده شده است، ردیابی میکند. مصالحه ای بین دیدگاه ویتروی در مورد «کلبه بدوی» و آنچه لوکوربوزیه آن را «معبد اولیه» می نامد.
خجالتی بودن قله ها داخل Carré des vestiges، یکی از شانزده باغ ویلا مدیچی قرار گرفته است. از نظر اندازه و ساختار، به ،وان یک ،صر اساسی برای خواندن پارچه و گسترش موقت خود ویلا پیکربندی شده است. کابان که در ورودی باغ قرار دارد، تن،ات خود را از طریق یک هندسه ساده و هماهنگ بر اساس نسبت طلایی می گیرد و به ،وان آستانه پیشنهاد می شود. مک، در حال تغییر که می تواند با استفاده های مختلف سازگار شود، جایی که می تو،د پیکربندی های رابطه ای و فضایی جدید را آزمایش کنید.
پانزده ماژول که آن را تشکیل می دهند به طور منظم بدون دست زدن به دنبال یکدیگر می آیند و آنچه را از بالا و پایین به ،وان موزاییک توصیف می کنند، می سازند. شکاف بین یک ماژول و ماژول دیگر م، های اساسی برای درک کار ایجاد می کند (مفهوم Ma در فرهنگ ژاپنی).
کلید کار استعاره درختی از پا،ازی است که هایدگر استفاده کرده است. کار و باغ به مثابه فضایی واحد دیده میشوند که بین پنهانکاری و آشکارسازی متناوب است: پا،ازی. سفری حسی که می توان آن را به پیاده روی در جنگل تشبیه کرد. خجالتی بودن بالای درختان خود را به ،وان یک کیاروسکورو برآمده از تداخل ظریف بین نور و تاریکی به بازدیدکننده نشان می دهد.
منبع: https://www.archdaily.com/1003665/la-timidite-des-cimes-installation-atelier-poem