ردیابی فضای داخلی / طراحی های محیطی
+ 9
- حوزه:
113 متر مربع
سال:
2020
تولید کنندگان: اشفورد ژاپن، لیلیکارا، Osmocolor/Osmo & Edel
-
ردیابی – طراحی داخلی مجتمعی متشکل از «گا،ی» برای نمایشگاههای هنر پاپ، مد، و آگهیهای بازرگ،، «فروشگاه» برای فروش کالاهای مرتبط با نمایشگاه، و «استودیو» برای فیلمبرداری و ضبط. پلان طبقه این واقعیت را در نظر می گیرد که سایت مستاجر در سطح خیابان در Omotesando و شکل پلان عمیق است و به ترتیب زیر از روبرو چیده شده است: فروشگاه، گا،ی و استودیو فقط برای استفاده توسط اشخاص مرتبط.
تصویر تسهیلات ارائه شده توسط مشتری، تصویر یک کیوسک در خیابان یا ایستگاه بود. بنابراین، هدف ما ایجاد فضای کیوسک مانند با طراحی دیوارهای فضای فروشگاه رو به خیابان با «ردیابی» مقیاس و نسبت ،اصر تشکیل دهنده یک «کیوسک» معمولی بود. این تفکر به VMD و طراحی نشانه گسترش یافت. به ،وان مثال، در VMD، محصولات صنعتی از نظر اندازه شبیه به آنچه که عموماً در کیوسک ها نمایش داده می شود، نمایش داده می شد. و در طراحی تابلو، یراق علامت No Tresp،ing برای جدا ، فروشگاه از گا،ی از سنگ طبیعی شفاف و طناب وینیل به شکل Tomei، که در باغهای ژاپنی استفاده میشود، ساخته شد تا با طراحی داخلی مطابقت داشته باشد. در یک سایت بسیار تجاری، پروژه بر ارتباط بصری فعالیت های مشتری متمرکز بود و از روش ردیابی برای تنظیم فضا استفاده می کرد.
فضای تصویر – در طراحی داخلی، به ویژه در کاربردهای تجاری در مقیاس کوچک، “بخش” به ،وان یک ابزار طراحی اغلب ممنوع است. هرچقدر هم که عجیب به نظر برسد، احساس می شد که در فضاهای تجاری به سختی می توان به موضوع «فضا» توجه کرد. با این حال، این اشتباه بود. این نتیجه گیری این متن است. در مقوله طراحی داخلی، کلید پر ، یک منطقه کوچک و محدود با عملکردهای لازم، برنامه ریزی پلان است. و تقریباً هیچ مسیر منطقی برای تکمیل، یا به اصطلاح “چه رنگ، بافت و فرمی باید روی دیوارها، کف ها و سقف ها اعمال شود” وجود ندارد. بنابراین انتخاب و ارزیابی به قضاوت حسی کارفرما و طراح واگذار می شود.
در «ردیابی»، تصمیم گرفتم با ساختار «تمرینکاری رایگان بر اساس طرح» مبارزه نکنم، بلکه سعی کنم «تمرینکاری رایگان» را با «تمودیکال» جایگزین کنم. ما فکر می کردیم که این به ما امکان می دهد راهی برای طراحی یک “پایان” بدون یک مسیر منطقی پیدا کنیم. این بار، روش “ردیابی مرجع ارائه شده توسط مشتری، محدود ، آن به ابعاد و سبک آن” بود. در انجام این کار، مجموعه ای از نقل قول ها محدود به ابعاد و سبک، تا جزئیات و لوازم، منجر به پدیده ای شد که حتی رهگذری که برای اولین بار از آن عبور می کرد، به راحتی می توانست کیوسک را به ،وان یک مرجع تصور کند، هرچند که متمایز و دور از آنچه ارائه شده بود. متوجه شدم که طراحی «تمودیکال» با در نظر گرفتن «تصویر» در فضا است. “تصویر” بسیار فضایی و متوالی است زیرا تخیل گیرنده را درگیر می کند و تجربه ای را در درون فرد ایجاد می کند. من کشف کردم که یک فضای بصری از تصاویر وجود دارد که با فضای فیزیکی بخش ها متفاوت است.
منبع: https://www.archdaily.com/1000906/tracing-interior-،e-ambientdesigns