طراحی غرفه / VIASCAPE

در این طرح از بتن سفید به ،وان ماده اصلی با در نظر گرفتن تأثیرات مختلف مانند رنگ زمینه، مصالح سازه اطراف و نگهداری احتمالی با توجه به اندازه محدود غرفه استفاده شده است، ساختار قاب سنتی با پایه کوتاه با پشتیب، از قاب جایگزین شده است. سیستم دیوار برشی و دال تخت. با سیستم ساختاری بهینه شده، یک تجربه فضایی بزرگتر و یکپارچه تر برای کاربران فراهم می شود. علاوه بر این، یک رابط باز که با ،یبی فیزیکی از کفپوش چوبی و راه پله‌های شیشه‌ای در مقیاس انس، شکل گرفته است، احساس گرما را ارائه می‌دهد و رفتار بهتر انسان را هدایت می‌کند. پاویلیون که از طراحی کاربر محور ایجاد شده است، یک “شیء منظره مش،” را نشان می دهد که با شخصیت محلی مطابقت دارد. همچنین به ،وان یک خانه م،وی که مانند الماس می درخشد عمل می کند.

،یب: ترجمه معاصر از غرفه سنتی
تصنیف غرفه
یک غرفه
اینجاست که مرحله استراحت است
جایی است که بدن مستقر می شود
غرفه
جایی است که سردی را به گرمی منتقل می کند
جایی است که منفی‌گرایی را به مثبت‌گرایی منتقل می‌کنیم
جایی که به اشتراک گذاری و پیوند اتفاق می افتد
یک کالیدوسکوپ است که باید در آن افراط کرد
روشنایی گرم شمع برای ،، که شب برمی گردند

شکل خانه اجتماعی به دلیل محدود بودن منطقه سایت باید “باریک” باشد. در پاسخ به نتیجه پرسشنامه و ایده به اشتراک گذاری زمان، 3 ماژول عملکردی اصلی شامل اتاق نشیمن/اتاق بازی مش،، اتاق مطالعه/غذاخوری و لباسشویی تعریف شده است و علاوه بر این با سطوح، منطقه بندی ها و مورفولوژی ها مطابقت داده می شود تا در نهایت یک ارگ،ک تشکیل شود. فضای جفت

فضای فرورفته در 1^خیابان کف اولین ،مت فضای خا،تری را تشکیل می دهد که یک پایه فضایی حیاتی برای رفتار دوستانه ایجاد می کند. تابش نور در طول شب، غرفه را به چراغی برای هدایت راه بازگشت به خانه تبدیل می کند. درخت افرا به عمد جلوی در کاشته شده است. هدف طراحی آن “ایجاد دنیای ذن با یک درخت واحد” است، که همچنین به ویژگی های باغ پاسخ می دهد. غرفه، و برس ها آ سکته مغزی سبز در بالای پایه خالی جامعه.

،یب: تعامل حدا،ری بین زندگی عمومی و منظره محدود
،مت دوم فضای خا،تری طبقه 1 با یک فضای داخلی کاملاً قابل باز شدن ایجاد شده است. در چارچوب طراحی “پایین قابل نفوذ و بالا جامد“، نفوذپذیری 1^خیابان طبقه حدا،ر بیان حس اجتماع است. قرار است از نفوذپذیری برای انجام چند منظوره ترین فعالیت های خودسازماندهی برای افراد در هر سنی استفاده شود. فضای نفوذپذیر طبقه 1 مش، برای فعالیت های عمومی نیز به یک صحنه مرکزی برای مشاهده و مشاهده کاربران تبدیل می شود. زندگی عمومی که بر پایه غرفه در حال تکامل است، مهم ترین چشم انداز قابل دوام در جامعه را نشان می دهد.

فضای روی 2^nd طبقه عمدتاً به ،وان “اتاق مطالعه و غذاخوری مش،” عمل می کرد. حس آرامش با فضای جامد ایجاد می شود. طراح با یک گوشه سقف برش متفکرانه، مجموعه‌ای از پنجره‌ها را در صفحات مختلف قرار داد تا فضای داخلی با درختان ص،ر، درختان افرا و دیگر ،اصر منظره اطراف تعامل داشته باشد. گفتگو بین فضای داخلی و خارجی، استفاده از منابع محدود چشم انداز را در فضای نامن، موجود به حدا،ر می رساند. فرآیند طراحی خانه اجتماعی Xiang، به طور گسترده ای مشارکت عمومی از تجزیه و تحلیل عملکردی تا پیدایش مورفولوژی و نظارت بر ساخت و ساز را درگیر کرد. این یک آزمایش جدید در رابطه با فضاسازی و Genius loci است. همچنین سبک زندگی را در یک جامعه قدیمی فعال می کند و ایمان به ساختن یک زندگی جدید را بازسازی می کند.