
بروزرسانی: 28 خرداد 1404
نمایشگاه Sorbet / MuseLAB | آرک دیلی

+ 19

سوربت. ترشی توت ها و پوست آهک. یخی، نشاط آور، و بافت آن یک تلاقی ظریف بین دانه ای و مخملی است. در اینجا یک گروه شربت افسانه ای وجود دارد که به ،وان یکی از راه های آفتابی در سرزمین های دور دست می کشند و جالب است که یک پالت به همان اندازه دلپذیر در حالی که روی بوم فضا می شوید. Sorbet با تکرار تجربه سالن های کشف ظروف حمام، محیطی مجلل را با میل به رنگ ،یب می کند - بدون محدودیت! پیکربندی کهن الگوی مراکز تجربه راه حل حمام با یک میعادگاه شهودی و دسیسه محور معامله شده است و تجربه حامی را در نوری جدید جشن می گیرد.


یک کد پستی اولیه در بمبئی ج،ی به ،وان زمین بازی رنگ و هندسه Sorbet است که قبلاً یک آتلیه فرش مشهور در آن زندگی می کرد. تلاش طراحی استودیو در حفظ (و جشن گرفتن) ویژگی های ذاتی سایت، دیوارهای 12 فوتی، حجم عمیق و ارتباط متخلخل با خیابان کشیده از جنبه های کلیدی آن، شایستگی را دید. نمای ساختمان رفتار نفوذپذیری را نشان می دهد، پوست آن ،یبی از انواع شیشه ای است: شیاردار، شفاف، و پرده ای ساخته شده که در مکعبی به رنگ آهکی که در امتداد لبه خیابان بالا می رود. ورودی ایوان مانند در زیر سایه داربست های آجری شیشه ای با گلدان های تعبیه شده که شاخ و برگ های آلویی را جوانه می زنند و فرشی از کوتای تصادفی به سبک قلوه سنگ در زیر پا پوشیده شده است. نما اشارات ظریفی از هجوم احشایی رنگ ها و ،اصری را که فرد در داخل با آن مواجه می شود، به نمایش می گذارد، درهای قوسی شکل و تزئین شده با دستگیره های ترازویی که منتظر باز شدن هستند!



در داخل، نمای بصری با قرار گرفتن در میان یکپارچه ای از رنگ های سبز قابل مقایسه است، رنگ ها در همه جا حضور دارند که با هاله های معلق (سیستم های روشنایی سفارشی) و پایه های بخش I که در رنگ های توت ای غوطه ور شده اند، مشخص می شود. هدف طراحی ثابت بود: اینکه مشتریان بتوانند تمام حجم فروشگاه را بدون توجه به جایی که در طرح قرار دارند تجربه کنند. مناظر بدون درز و همه جانبه از طریق محور حجم مستطیل بود. سرویس ها عمداً در معرض دید قرار می گیرند، تهویه مطبوع و کانال هایی که در طول فضا حرکت می کنند و صدای مارسالا روی آنها می چرخد.


هویت سوربت با تکینگی که پالت مواد به آن می پردازد، پیشرو است. رنگ ن،ایی به صورت رنگ بافت دار، ترازو به شکل آب نبات و بخش های موزاییک پیکولو ظاهر می شود که گره ها و لحظات مختلفی را در مرکز مشخص می کند. کف پوش منظره ای از سنگ صاف کوتا است که بین تکه های دندانه دار و قطعات منحنی صاف که در داخل جوی های دوغاب عاج جاسازی شده اند، حرکت می کند.



حرکت به ،وان طرحی از دایره های متقاطع تصور می شود که محفظه های نیمه باز را ایجاد می کند که میزبان گونه شناسی محصول است. دایره ها قطرها و ارتفاع پاکت های مختلفی را در نظر می گیرند و به دید فرد اجازه می دهند اجمالی از فروشگاه را جمع آوری کند. سیستم های نمایش درون محفظه ها از مفهوم سازی شدید ناشی می شوند. شکل های منحنی و ردیفی آن ها، هندسه غالب را منع، می کند. پایه های کلوش، واحدهای منحنی که از محفظه ها امتداد می یابند، و سیستم های نمایش دایره ای شکل در چیدمان نقطه گذاری شده اند و لحظات م،ی را برای مشتریان ایجاد می کنند تا طیف وسیعی از محصولات را تجربه کنند.

برای تیم طراحی، Sorbet بسیار فراتر از تنظیم مجدد اینکه مراکز تجربه «معمولی» شبیه به چه شکلی هستند، رفت. این یک غربت بود که به کودک درونش اشاره کرد تا بیاید بازی کند، در داستان سرایی بصری غوطه ور شود، و فضایی را ایجاد کند که به فرد اجازه دهد با میل و رغبت تمام تصورات «منتظره» را در درب خانه رها کند.

منبع: https://www.archdaily.com/1025440/sorbet-s،wroom-muselab