چه مصالح ساختمانی در آینده ناپدید می شود؟

ده‌ها کشور در سراسر جهان استفاده از آزبست را در بخش ساختمان‌سازی ممنوع کرده‌اند. است،اج ارزان و در طبیعت فراوان، یک الیاف طبیعی است که برای ساخت مخازن آب، عایق ها، پارتیشن ها، کاشی ها و ،اصر تزئینی استفاده می شود. از خواص آن می توان به انعطاف پذیری زیاد و مقاومت شیمیایی، حرارتی و الکتریکی بالا اشاره کرد که آن را به یک ماده به ظاهر ایده آل تبدیل می کند. با این حال، شواهد علمی وجود دارد که قرار گرفتن در معرض آزبست را با چندین نوع سرطان و همچنین آزبستوز مرتبط می کند – زم، که الیاف ماده معدنی در آلوئول های ریوی قرار می گیرند و ظرفیت تنفسی را به خطر می اندازند. مورد آزبست نشان می دهد که چگونه برخی از مصالح ساختم، می توانند – به طور ناگه، یا نه – به خاطر تأثیرات منفی آنها به خاطره ای دور تبدیل شوند. علاوه بر اثرات آن بر سلامتی، استفاده از موادی با مصرف انرژی بالا یا ساخته شده از مواد خام کمیاب در حال حاضر تحت فشار است، زیرا کارشناسان خواستار کاهش استفاده از آنها یا “سبزتر ،” روش های ساخت آنها هستند. جریمه؟ در آینده نزدیک ناپدید می شود و یکی دیگر در لیست مصالح ساختم، ممنوع است. در این مقاله به بررسی برخی از این مواد و خطرات آنها می پردازیم.

به دلیل خطرات بهداشتی

علاوه بر آزبست بدنام و ذکر شده قبلی، مواد دیگری نیز وجود دارند که می توانند باعث مسمومیت و بیماری شوند و برخی از کشورها قبلاً قو،ن سخت گیرانه تری در مورد استفاده از آنها ایجاد کرده اند. آنها از جمله عبارتند از:

• رنگ بر پایه سرب: سرب به صورت رنگدانه ،صری است که برای تسریع خشک شدن، افزایش دوام و مقاومت در برابر رطوبت و خوردگی به رنگ اضافه می شود. اگرچه در برخی کشورها مجاز است، اما می تواند باعث آسیب شدید به سیستم عصبی و کلیه ها و همچنین تاخیر در رشد در کودکان شود.

• فرمالدئید: گازی بی رنگ با بوی قوی، مشخص و بسیار قابل اشتعال، در رزین های ام دی اف و تخته ،ده چوب و همچنین در بسیاری از صنایع دیگر وجود دارد. فرمالدئید می تواند باعث تحریک پوست، چشم، بینی و گلو شود و سطوح بالای قرار گرفتن در معرض آن می تواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.
• پی وی سی: به طور گسترده در لوله های آب استفاده می شود، می تواند مواد شیمیایی بسیار سمی را در هنگام سوختن آزاد کند.

• مواد عایق سنتی: برای مثال فایبرگ، و پشم معدنی می‌توانند خطراتی برای سلامتی داشته باشند، مانند تحریک پوست و سیستم تنفسی و حتی آلودگی هوای داخل ساختمان توسط فرمالدئید و فنل. علاوه بر این، مطالعاتی وجود دارد که استنشاق فایبرگ، را با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه مرتبط می کند.

به دلیل خطرات زیست محیطی

• ،ب ها و درزگیرهای شیمیایی: علاوه بر اثرات منفی بر کیفیت هوای داخل ساختمان و سلامت انسان، ،ب‌ها و درزگیرهای مبتنی بر مواد شیمیایی می‌توانند اثرات زیست محیطی قابل توجهی مانند انتشار آلاینده‌های هوا و حتی آلودگی آب در طول فرآیند تولید خود داشته باشند. از آنجا که آنها به طور کلی مبتنی بر نفت هستند، این می تواند به کاهش منابع طبیعی و ت،یب محیط زیست نیز کمک کند.

• زونا آسفالتی: همچنین زوناهای آسفالتی مبتنی بر نفت – یک منبع تجدید ناپذیر – به دلیل هزینه کم و عملکرد من، به طور گسترده در مناطق خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. با این حال، آنها علاوه بر تشکیل جزایر شهری به دلیل جذب بالای انرژی خورشیدی، چندین اثر منفی زیست محیطی، مانند آنچه در بالا ذکر شد، دارند.
• پ،تیک های تقویت شده با فایبرگ،: تولید این مواد که در کاشی های سقف، پانل های تزئینی، سیستم های عایق حرارتی و الکتریکی استفاده می شود، مست،م استفاده از مواد شیمیایی بسیاری است که بخار و گرد و غبار بسیار سمی را آزاد می کند. آنها همچنین برای تولید به انرژی زیادی نیاز دارند (که به انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی کمک می کند) و زیست ت،یب پذیر نیستند.

• ف،ات غیر قابل بازیافت: تولید فولاد انرژی بر است و به طور قابل توجهی به انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی کمک می کند. در حالی که فولاد در حال حاضر به طور گسترده بازیافت می شود، برخی از ف،ات وجود دارند که بازیافت آنها دشوار است، مانند فولاد حاوی سطوح بالایی از ،اصر آلیاژی مانند کروم، نیکل و مولیبدن. علاوه بر این، هنگامی که به مواد دیگری مانند ،ب، رنگ یا پوشش مواد دیگر آلوده می شود، می تواند فرآیند را دشوارتر و حتی گاهی اوقات غیر قابل اجرا کند. بنابراین توجه به طبقه بندی و مقصد صحیح فولاد مورد بازیافت و همچنین پر، از استفاده از ،اصری که می توانند فرآیند را دشوارتر و پرهزینه تر کنند، ضروری است.
• بتن: ما قبلاً در مورد اثرات زیست محیطی (هزینه های انرژی، انتشار گاز، مصرف بالای آب و مواد خام و غیره) تولید بتن در بخش ArchDaily Materials، مشکلات آن در قابلیت بازیافت و مهمتر از همه، نحوه ماندگاری بشریت بسیار صحبت کرده ایم. وابسته به این مصالح ساختم، اگرچه تصور جه، کاملاً بدون بتن تقریباً غیرممکن است، اما به احتمال بسیار زیاد باید به روش هایی فکر کنیم که تولید بتن را پایدارتر کنیم. این ممکن است مست،م دوام بیشتر آن یا تغییر برخی از اجزای آن برای بهبود ردپای اکولوژیکی آن باشد.

اگرچه صنعت ساخت‌وساز تأثیر بسیار بالایی بر محیط‌زیست و حتی سلامت مردم دارد، معماران نقش مهمی در جستجوی مشخص ، مصالح سازگارتر از نظر زیست‌محیطی و ایمن‌تر برای ،نان خود ایفا می‌کنند و محیط ساخته‌شده را برای تبدیل شدن به عامل تغییر مثبت شکل می‌دهند. علاوه بر این، طراحان می‌توانند از روش‌ها و مواد پایدارتر حمایت کنند و جامعه را به طور کلی در مورد خطرات آنها و مزایای مواد طبیعی یا کم‌تأثیر برای محیط زیست و سلامت ما آموزش دهند. و تغییر با اطلاعات آغاز می شود.