چه می شد اگر هر آجر آینده ای داشت؟ بازاندیشی در مورد تخریب و استفاده مجدد از مواد در اقتصاد دایره ای

برای دهه ها، چرخه عمر ساختمان ها یک فرمول ساده بود: برنامه ریزی، طراحی، ساخت، ت،یب، و البته شرور بزرگ در این تاریخ: محل دفن ،. با گذشت زمان، معماری شروع به پذیرش مفاهیمی مانند استفاده مجدد، جداسازی قطعات، و ت،یب دایره ای کرد، اما اغلب به ،وان ،اصر ثانویه، بخشی از تغییر تدریجی به سمت اقتصاد دایره ای در ساخت و ساز. اما اگر این اصول دیگر استثنا نبود چه؟ اگر هر جزء ساختمان را برای حفظ ارزش و هدف فراتر از کاربرد اصلی آن بسازیم یا انتخاب کنیم، چه؟ حقیقت این است که زندگی پس از ت،یب وجود دارد. این انتقال - از ت،یب به شیوه های تمرکز بر استفاده مجدد، تغییر کاربری و برچیدن پایدار - به واقعیت نزدیک تر می شود. با فرا رسیدن سال 2030، می تو،م اساساً نحوه برخورد خود با فرآیندها، ساختمان ها و خود بازار را تغییر دهیم. با آشکار شدن این تغییرات، ما باید ارزیابی کنیم که استراتژی های ما چگونه با اه، و چالش های در حال تحول مرتبط با پایداری و البته فرصت های جدیدی که به ارمغان می آورند همسو می شوند.

+ 9

بحث های زیادی در مورد قط،امه های مرتبط با اه، توسعه پایدار (SDGs) و کنفرانس اعضای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (COPs) وجود دارد که اه، جدیدی را پیشنهاد می کنند و سناریوهای اغلب چالش برانگیز را ارائه می دهند. این قط،امه ها که اغلب بر اساس اولویت های کشورهای توسعه یافته تر شکل می گیرند، گاهی اوقات می توانند با واقعیت های فوری، زندگی روزمره و مقیاس انس، بسیاری از مردم ارتباط نداشته باشند. با توجه به این موضوع، معماران و استودیوهای طراحی با چالش اجرای طرح های ملموس و شناسایی فرصت های جدید در مقیاسی نزدیک تر به مردم مواجه هستند. اقداماتی مانند جداسازی و استفاده مجدد از مواد، جایگزین های قابل دوام و سازگاری را در زمینه های مختلف فراهم می کند، چه در مناطقی با منابع فراوان و چه در مناطقی که استفاده مجدد یک ضرورت است تا یک گزینه.

با توجه به ماهیت در حال تحول صنعت، بسیاری از قو،ن و فرآیندهای ساختم، ممکن است به زودی تغییر کنند و فرصت های جدیدی برای مدیریت مواد و تجاری سازی ایجاد کنند. اگر کمبود منابع افزایش یابد یا مقررات سخت گیرانه تری بر مواد اولیه اعمال شود، معماران و طراحان می توانند ساختمان های موجود را به معادن ارزشمند تبدیل کنند. در حالی که هیچ نتیجه قطعی وجود ندارد، این دینامیک جدید ممکن است آینده را دوباره تعریف کند و نظم طراحی را مع، کند. این مقاله به بررسی سناریوهای احتمالی می پردازد و نشان می دهد که چگونه این تحولات می توانند بر ما تأثیر بگذارند.

سیاست ها و مقررات شکل دهنده آینده طراحی دایره ای و ساخت و ساز

ت،یب مست،م هزینه های قابل توجه مادی است و می تواند پیامدهای اجتماعی منفی را تشدید کند، به ویژه در شهرهای بزرگ که فضاهای زندگی مقرون به صرفه کمیاب هستند. در پاسخ به این واقعیت، یک ایده قانع کننده در حال جلب توجه است: دفاع از "حق استفاده مجدد". این ابتکار در اروپا در حال شکل گیری است و به طور بالقوه مشوق تحولات در سیاست های عمومی است و نوسازی و استفاده مجدد از مواد را در خط مقدم قرار می دهد. با انجام این کار، می تو،م پتانسیل کامل ساختمان های عمومی و خصوصی را باز کنیم.

این تغییرات نشان دهنده پایان مواد جدید نیست، اما رابطه بین مکان های پروژه و منشاء مواد مورد استفاده را تغییر می دهد. قابلیت ردیابی به یک ستون اساسی تبدیل خواهد شد که به ما امکان می دهد مسیر هر محصول را از منبع آن ردیابی کنیم. علاوه بر این، اجرای گذرنامه های مادی - سوابق دیجیتالی که ویژگی های آن ها و امکان استفاده مجدد را مستند می کنند - می تواند این اطلاعات را به ابزارهای سیستماتیک تبدیل کند. هنگامی که این رویکردها در سیاست های عمومی ادغام می شوند، می توانند پایداری در ساخت و ساز را تقویت کنند و شیوه های مسئولانه را که با اصول اقتصاد دایره ای همسو هستند، ترویج کنند.

فناوری های نوظهور و فرآیندهای جداسازی قطعات

به خوبی ثابت شده است که طراحی برای جداسازی قطعات به یک فرآیند کلیدی در ارتقای پایداری در محیط ساخته شده تبدیل شده است. این رویکرد بر جداسازی دقیق اجزا برای بازیابی و استفاده مجدد تمرکز دارد. مانند بسیاری از زمینه ها، فناوری نقش مهمی ایفا می کند، با نوآوری های نوظهور که شیوه های ت،یب را شکل می دهند. یک مثال، سیستم های روباتیک با حسگرهای پیشرفته است که وظایف جداسازی قطعات را دقیقاً انجام می دهند. این سیستم ها در مقایسه با روش های دستی، بازیابی مواد را با دقت و دقت بیشتر بهینه می کنند.

گسترش محوری وظایف برچیدن دقیق و سریع در سیستم های ساخت و ساز بدون پیوند دیده می شود، که به ،وان راه حل های پایدار برای غرفه ها و سازه های موقت به خوبی تثبیت شده اند و پتانسیل رو به رشدی را برای ساختمان های مقیاس بزرگ تر نشان می دهند. اجرای آنها روش های مونتاژ و ساختارشکنی را ساده می کند و در عین حال استفاده مجدد از اجزا را ترویج می کند و با اصول اقتصاد دایره ای همسو می شود. فن آوری هایی مانند دوقلوهای دیجیتال شبیه سازی و برنامه ریزی دقیق فرآیندهای جداسازی قطعات را امکان پذیر می کنند و امکان بازیابی کارآمدتر منابع را فراهم می کنند. در همین حال، تکنیک های پیشرفته شناسایی و بر،ب گذاری مواد، مانند طیف سنجی و تگ های RFID - که قبلاً در صنایع شیمیایی و لجستیک به کار رفته اند - پیشرفت های قابل توجهی در دسته بندی، ردیابی و بازیافت مواد ارائه می دهند که مدیریت ساده تر و دقیق تر ضایعات و فرآیند ردیابی را تسهیل می کند.

بهبود فرآیندهای بازیابی مواد همچنین سؤالاتی را در مورد نحوه مدیریت پیری مواد در طول زمان ایجاد می کند: اگر بیش از آن که بتو،م دوباره استفاده کنیم بازیابی کنیم یا خواص اجزا تا حد منسوخ شدن کاهش یابد چه اتفاقی می افتد؟ داده های جمع آوری شده در پاسپورت های مواد می تواند در ردیابی شرایط اجزا، هدایت تلاش های بازرسی و تعمیر، و پیش بینی استفاده آینده آنها کلیدی باشد. علاوه بر این، دوقلوهای دیجیتال (علاوه بر بهینه سازی جداسازی قطعات) می توانند محل و نحوه ادغام این اجزا در ساختمان های دیگر را پیش بینی کنند و گام های استراتژیک به سمت استفاده مجدد کارآمدتر و سریع تر بردارند.

ساخت و ساز و مدل های ،ب و کار با محوریت استفاده مجدد و مسئولیت زیست محیطی

مسئولیت زیست محیطی و فرصت های تجاری می توانند مفاهیمی سازگار باشند. شاید کلید پیدا ، تعادل من، و شرایط من، باشد. پتانسیل قابل توجهی در صنعت نوظهور متمرکز بر مرتب سازی و مدیریت محصولات بازیافتی وجود دارد. استارت آپ هایی که به دایره ای بودن مواد اختصاص داده شده اند، در حال ظهور هستند و تازه شروع این مسیر را نشان می دهند. برخی از این شرکت ها روش ها و ابزارهایی را برای ثبت، موجودی و حسابداری مواد ایجاد کرده اند، همانطور که در بینال هنر 2022 اتفاق افتاد، که منابع آن در سال بعد در غرفه آلمان در دوسالانه ونیز مورد استفاده مجدد قرار گرفت. تجزیه و تحلیل پتانسیل استفاده مجدد از ساختمان ها - از جمله سازه ها و اجزای سازنده - می تواند به زودی به یک عمل رایج تبدیل شود، به ویژه با توجه به تقاضای رو به رشد برای راه حل های پایدار در بخش ساخت و ساز.

توسعه مدل های ،ب وکار جدید متمرکز بر بازیابی و مرتب سازی مواد می تواند ادغام شرکت های متخصص در فناوری هایی را برای ارزیابی کارآمد، جداسازی قطعات و مستندسازی اجزا تحریک کند. نوآوری ها در این زمینه همچنین می تواند منجر به پلتفرم های دیجیتال با کاتالوگ محصولات برای تسهیل ،ید، فروش و تبادل منابع شود. یک رویکرد جدید بازار نمی تواند به تنهایی ظهور کند. باید شامل تغییرات در سیاست های عمومی و اتخاذ فناوری هایی باشد که فرآیندها را بهینه می کند. این تلاش ها با هم می توانند راه را برای ساخت و ساز و مدل ،ب و کار معماری که مسئولیت و پایداری را متعادل می کند، هموار کنند.

در درازمدت، چگونه می تو،م محیط هایی با تأثیرات زیست محیطی مثبت ایجاد کنیم، در حالی که (اغلب) اولین غریزه ت،یب است؟ پیشروی به سوی معماری پایدار مست،م تغییر مداوم در طرز فکر برای اولویت دادن به حفظ بر ت،یب است. ت،یب ممکن است ساده ترین راه حل به نظر برسد - فقط کمی ماشین آلات و زمان می تواند آنچه را که سال ها طول کشیده است پاک کند. اما قبل از انتخاب آن به ،وان تنها گزینه، از خود بپرسید:

اگر مجبور شدید خانه خود را ،اب کنید چقدر می تو،د نجات دهید؟