کاوش مصالح محلی در معماری معاصر: PWDC سطوح ساختمان را در نیجریه تغییر می دهد
در لاگوس، شهری با بافت شهری پیچیده که شامل بناهای تاریخی و تفاسیر وسیعی از معماری معاصر است، نهفته است. مشاوره طراحی پاتریک وحید (PWDC). این عمل طراحی، به رهبری مش، آدیمو شوکنبی، با هدف کمک به زبان معماری نیجریه از طریق رنسانس مصالح محلی است. از طریق اکتشافاتی که در لاتریت محلی لنگر انداخته اند، آنها این ماده را به ،وان یک تکنیک تکمیل مدرن توسعه داده اند، پتانسیل آن را به ،وان یک رنگ طبیعی بررسی کرده اند، راه های جدیدی را برای استفاده از خواص حرارتی آن کشف کرده اند، و اکنون چشم انداز تحقیقاتی دیگر مواد محلی را ایجاد کرده اند. من این فرصت را داشتم که با معمار شوکنبی صحبت کنم که در مورد الهامات و تحقیقات اولیه در طول ساخت دو پروژه ساختم، (مد خانه و مسجد آبیجو) در لاگوس صحبت کرد. این پروژه ها تکنیک تکمیل Laterite را زنده ،د و اکنون به ایجاد موردی برای زبان معماری نیجریه ای کمک می کنند.
+ 15
در نیجریه، پرداخت دیوار ساختمان به شدت به روش‌های رندر دستی برای دستیابی به سطوح صاف وابسته است. با این حال، این روش ها ممکن است منجر به عیوب و مواج وجه های ساختمان شوند. این انگیزه اصلی PWDC برای پذیرش اولیه بود تکمیل تیرولی، که سطوح ساختمان ها را در طراحی پروژه های خود بافت می دهد. ش،بی می گوید: “ما می خواستیم عیوب ساختمان ها را پنهان کنیم. و چگونه این کار را انجام دادیم؟ ما ساختمان را با بافت خشن بافتیم.” “من دریافتم که با پوشاندن این نواقص با چیزی که کاملاً صاف نیست، شروع به دادن سطحی از اعتبار به ساختمان می کند.” او با اشاره به ماهیت یکپارچگی بصری که تکنیک به دنبال ارائه آن بود، اضافه کرد.
در اوایل، شرکت استفاده می کرد تکنیک تیرولی برای کشف رنگ‌های تیره‌تر که می‌توانند با طبیعت گرد و خاکی آب و هوای استوایی نیجریه مبارزه کنند و نمای ساختمان را بادوام نگه دارند. با این حال، به گفته شوکنبی، این منجر به طرح سوالاتی شد که زیبایی‌شناسی و زبان معماری ساختمان‌ها در نیجریه را به چالش کشید. او خاطرنشان کرد: «من احساس می‌کنم ما به مرحله‌ای رسیده‌ایم که باید بتو،م یک زبان داشته باشیم، یک زبان قابل شناسایی، که متعلق به ماست، بر اساس آنچه به صورت محلی داریم، نه فقط از نقطه‌نظر مادی، بلکه از نظر درک ما، و همچنین از نظر واکنش ما به زمینه». وی همچنین مشاهده کرد که سایر ،اصر فرهنگ به غیر از معماری در کشور مانند موسیقی، مد و هنر زب، متمایز و قابل تشخیص دارند. این پایه‌ای شد که شرکت لاتریت را به،وان یک ماده محلی بر روی آن لنگر انداخت و استفاده از آن را به،وان یک تکنیک تکمیلی برای معماری مدرن بررسی کرد.
مقاله مرتبط
ساختمان با ،: تبدیل زمین حفاری شده به معماری
همه چیز در مورد توسعه آگاهی از این بود که بخواهیم بفهمیم که چگونه در گذشته می ساختیم، و چگونه از موادی که قبلاً با آنها کار می کردیم استفاده می کردیم، و همچنین در مورد مسئولیتی که در قبال محیط خود داریم.
لاتریت یک ماده رسی مایل به قرمز به طور طبیعی است که خاک سطحی و زیر خاک را در مناطق گرمسیری تشکیل می دهد. به طور گسترده ای به ،وان یک مصالح ساختم، در معماری بومی غرب آفریقا استفاده شده است، به شکل های مختلفی مانند آجرهای خشتی، دیوارهای سنتی و تکنیک های تلفیقی مانند خانه های کاسه ای و داب. در پروژه خانه دیوانه، که شامل طراحی پشته ای از کانتینرها برای ایجاد فضاهای حرفه ای بود، تیم PWDC ابتدا استفاده از Laterite را آزمایش کرد. آنها در ابتدا از آن به ،وان یک رندر ساده روی یک دیوار بلوک استفاده ،د، اما دریافتند که اجرای یکنواخت آن گران است. آنها سپس به تکنیک تیرول روی آوردند و بخش‌هایی از مخلوط را با نسبت‌های مختلف لاتریت جایگزین ،د تا قابلیت‌های پاشش، قابلیت‌های پیوند، تونینگ و دوام آن را بررسی کنند. تیم با مخلوطی از 1 کیسه سیمان، 1 ،مت ماسه تیز و 3 ،مت لاتریت (1:1:3) شروع کرد. سیمان به نسبت کمک به اتصال باد شده بود. شوکنبی اشاره کرد: “ما متوجه شدیم که با افزودن نسبت بالاتری از سیمان، می‌تو،م لاتریت را به درستی ب،ب،م. با این حال، این مخلوط رنگ خود را از دست داد – می‌د،د، آن رنگ خاکی بسیار سوخته – و بسیار رنگ پریده شد.”
در نتیجه، مخلوطی از 1/2 کیسه سیمان، 1/2 ،مت ماسه تیز و 1.5 ،مت لاتریت (1/2:1/2:1.5) برای کاهش محتوای سیمان مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، مخلوطی از 1/4 ،مت سیمان، 1 ،مت ماسه تیز و 3 ،مت لاتریت (1/4:1:3) در عین حفظ خواص لاتریت، لحن خوبی را ارائه داد. تیم PWDC هنوز در حال بررسی نسبت تکنیک است زیرا قوام تونینگ و باندینگ به منبع لاتریت بستگی دارد. لاتریت ها از مکان های مختلف به دلیل تنوع در منابعشان می توانند رفتار متفاوتی داشته باشند. زم، که تیم این تکنیک را به پروژه بعدی خود، مسجد آبیجو در لاگوس، منتقل کرد، دامنه آزمایش را گسترش داد و با چالش‌های جدیدی مواجه شد.
در طول فصل بار،، تیم با چالش هایی در این تکنیک مواجه شد، زیرا به دلیل باران، پوشش از بین می رفت یا مخدوش می شد. برای رفع این مشکل، پلی وینیل استات (PVA) برای ،باندن، مهر و موم ، و محافظت از پوشش در برابر آب و هوای سخت در مخلوط گنجانده شد. ساختمان مسجد مظهر تکنیک تیرول لاتری است، زیرا پایان به طور کامل پاکت نامه را می پوشاند و زبان بصری منحصر به فردی را ایجاد می کند. ش،بی اشاره می کند که این زبان از الهام گرفته شده است ساختمان های گلی سنتی یوروبا و منع، کننده اقلیم، فرهنگ و اعتقادات مردم است. استفاده از لاتریت در پروژه مسجد آبیجو تاثیر قابل توجهی فراتر از زیبایی بصری داشت. با ایجاد فضای داخلی خنک و کاهش مصرف انرژی به عملکرد حرارتی ساختمان کمک کرد. با در نظر گرفتن این موضوع، این تیم استفاده از لاتریت را در ساختارهای کانتینری پروژه های فعلی خود بررسی ،د. آنها از تکنیک‌هایی مانند واتل و داوب برای عایق‌سازی فضای داخلی استفاده ،د و پوشش‌های گلی را توسعه دادند تا به ظروف شخصیت منحصربه‌فردی ببخشند. علاوه بر این، آنها با مخلوط ، مواد با PVA و اعمال آن بر روی سطوح ظرف، یک “رنگ لاتریت” را آزمایش ،د. این باعث شد که سطوح برای دریافت تیرول بیشتر پذیرا شوند.
معمار نیجریه ای معتقد است که چشم اندازهای بیشتری برای کشف استفاده از لاتریت و سایر مواد محلی وجود دارد. او می‌گوید: «همه چیز در مورد ایجاد آگاهی از این بود که بخواهیم بفهمیم که چگونه در گذشته می‌ساختیم، و چگونه از موادی که قبلاً با آنها کار می‌کردیم استفاده می‌کردیم، و همچنین در مورد مسئولیتی که در قبال محیط خود داریم، تلاش برای کاهش ردپای کربن. برای پیشبرد توسعه مواد محلی، این شرکت یک بازوی تحقیقاتی جدید به نام همکاری و کارگاه NANA آغاز کرده است که NANA مخفف New Alternative Nigerian Aesthetic است. هدف آنها شروع با پانل های لاتریت و دیوارهای پیش ساخته گلی و همکاری با معماران دیگر در کشور برای تکامل تکنیک های مختلف است. اخیراً، از طریق همکاری با توسین اوشینوو، تیم او در آتلیه CmDesign، و برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، تکنیک تیرول لاتریت در طرح مسکنی به نام Homes for Ngarannam به کار گرفته شد.
در نتیجه، کمک به تعریف یک زبان برای معماری نیجریه هدف این شرکت است. شوکنبی می‌گوید: «کاری که ما می‌خواهیم انجام دهیم این است که راه‌های جدید و نوآورانه برای استفاده از مواد محلی برای ساخت معماری خود پیدا کنیم. او می افزاید: “چگونه می تو،م آن زبان را در معماری خود توسعه دهیم؟ چه اصولی را می تو،م از معماری سنتی خود بگیریم؟ چگونه می تو،م آن اصول را در ساختمان هایی که در محدوده شهر می سازیم، که در مناطق روستایی وجود ندارد، ترجمه و وارد کنیم؟ چگونه آن را با هم ،یب کنیم؟ چگونه یک هم افزایی پیدا کنیم؟ اینها سوالاتی است که باید بپرسیم.” اکتشاف لاتریت توسط تیم PWDC الگویی برای بازاندیشی و تعریف مجدد استفاده از مصالح محلی و در عین حال حفظ مزایای زیست محیطی آنها با تکنیک های مدرن و ایجاد اشکال منحصر به فرد معماری فراهم می کند.
منبع: https://www.archdaily.com/1004325/exploring-local-material-in-contemporary-architecture-pwdc-develops-laterite-tyrolean-technique-and-transforms-building-surfaces-in-nigeri،