حرا برای برلین: معماری گرمسیری برای آکادمی معماری
از کاستاریکا، معمار برونو استگنو نه تنها به این موضوع فکر میکند که چگونه واکنشها به محیط میتواند مبنای اصلی الهام و هویت در معماری باشد، بلکه پیشنهاد میکند کمی فراتر بروید، با معماری استوایی معاصر برای کل عرض جغرافیایی.
وقتی این محدودیت ها تمدید شوند چه اتفاقی می افتد؟ چه اتفاقی میافتد وقتی این انگیزهها به خارج از بافت گرمسیری فرار کنند؟ برونو استگنو در اینجا پروژه “یک حرا برای برلین” را ارائه می دهد، شرکت او در مسابقه بازسازی آکادمی معماری برلین در سال 1995، “Berliner Bauakademie”، اثری نمادین از معمار فردریش شینکل.
استگنو به ما میگوید: «آنها هنوز به این فکر میکنند که در آن منطقه از برلین چه کاری انجام دهند، و پروژه ما چند سال پیش به بحث بازگشت. “پروژه های انتخاب شده توسط هیئت داوران مسابقه، از جمله پروژه ما، در نمایشگاه های مختلف در موزه برلین به نمایش گذاشته شد. ساختمان شورای ،تی، در گا،ی برلین، و در گا،ی گ،تک در دوسلدورف رو،مه زمانکه در تبلیغ این مسابقه شرکت داشت، یک شماره کامل از هفته نامه خود را اختصاص داد تایم – مجله برای نمایش پروژه های منتخب را موزه قدیمی در برلین درخواست کرد که طرحها و چشماندازهای پروژه را در آرشیو نقاشی برلین، «دستهای معماران» حفظ کنیم.
برونو استگنو، در مقالهاش «معماری برای عرض جغرافیایی، طراحی و ساختوساز در مناطق استوایی»، یکی از متون بنیادی که رویکردی را که آنها به کار حرفهای خود در زمان اقامتش در کاستاریکا داشتند، توضیح میدهد، درباره این پروژه خاص مینویسد:
در یک مسابقه بین المللی برای ساختم، جدید در برلین، آلمان، که محل باوکادمی قدیمی، طراحی شده توسط کارل فردریش شینکل، را اشغال کند، من “منظره شهری قدرتمند” را با “منگرو برای برلین” پیشنهاد کردم که هیئت داوران را تحت تاثیر قرار داد و برانگیخت. نظر زیر: “باغ آبی. برونو استگنو، از سان خوزه، پایتخت دور کاستاریکا، با الهام از مسابقه Bauakademie، معماری شگفت انگیزی طراحی کرد. Stagno کانال رودخانه Spree را گسترش می دهد، میدان مثلثی S،kel را با آب می پوشاند و آن را می چرخاند. به یک باغ آبی که در آن، با نظم معماری دقیق، باغی را با کاشت درختان محافظت شده در برابر آب با بوتهها ایجاد میکند. ساختم، آجری که طبق قو،ن مسابقه، اقدامات ساختمان اصلی شینکل را انجام میدهد، اگرچه از نظر ،یب بندی متفاوت است. گوشه ای از این حوض را به خود اختصاص می دهد…»
پروژه ای که انتخاب شد، رابطه جدیدی را با آب و درختان پیشنهاد می کند، چیزی شبیه آنچه در جنگل های حرا جنگل های استوایی یافت می شود. من این ریسک را پذیرفتم که ایده های ساده ام را به شرایط پیچیده و توسعه یافته ای برسانم. با این حال، پروژه من نشان دهنده راه حلی بود که می توان آن را در خارج از زمینه گرمسیری درک کرد. این آفرینش یک معماری معاصر از ،یب گرایی است که تقلید یا شبیه سازی نمی کند و به تمدن های مختلف اجازه می دهد تا صدای خود را پیدا کنند.
منبع: https://www.archdaily.com/1000660/a-mangrove-for-berlin-tropical-architecture-for-the-academy-of-architecture