فرم به دنبال سرگرمی: پارادایم جدید

اگر فرهنگ خیاب، ،بی است که یک محیط شهری را به هم متصل می کند، چه اتفاقی می افتد که ،نان آن دیگر نباشند نیاز بیرون رفتن؟ این یکی از پرسش‌های اساسی معماران امروزی است، دهه‌ها پس از آن که جنبش شهرسازی جدید برای اولین بار مفهوم مناظر خیاب، با کاربری مختلط را رایج کرد، یا بهتر است بگوییم که دوباره مفهوم منظره‌های خیاب، با کاربری مختلط را بازگرداند – و بیش از شصت سال از زم، که جین جاکوبز از خیابان‌های قابل پیاده‌روی به ،وان ضروری برای ساختن دفاع کرد. جوامع شهری پر جنب و جوش

البته، روزهایی که خیابان‌های شهر تنها ،وجی یا گزینه ما برای دسترسی به ،ده‌فروشی و سایر خدمات بود، گذشته است. اکنون، اینترنت همه اینها و بیشتر را به ما می دهد: ،ید از راه دور، بانکداری، آموزش و حتی مراقبت های بهداشتی. در همین حال، رسانه های اجتماعی نحوه ارتباط ما با دوستان و همسایگان را تغییر داده است. همه اینها این است که بگوییم: ما دیگر نیستیم نیاز برای تعامل اجتماعی یا تهیه خدمات، ما انتخاب کنید به.

+ 4

آیا همه‌گیری COVID-19 این روندها را توربوشارژ کرد؟ البته، اما ما از قبل در مسیر خوبی قرار داشتیم. سؤالات مهمتر این است: این همه ما را کجا رها می کند و چه م،ایی برای خیابان ها و فرهنگ خیاب، ما دارد؟ از آنجایی که مغز ما به طور فزاینده‌ای برای زندگی، کار، خلق و بازی در عرصه مجازی، از هر نقطه و در هر زمان، سیم‌کشی می‌کند، یک قلمرو فیزیکی عمومی که همه به اشتراک گذاشته‌اند، چه نقشی در این چشم‌انداز جدید می‌تواند داشته باشد؟

علاوه بر این، به ،وان معمار، چگونه می تو،م به ایجاد فضاهای عمومی کمک کنیم که تمام دسترسی، هیجان و حس کاوش در دنیای مجازی را فراهم کند؟ و خیابان های ما چه چیزی می توانند ارائه دهند که متاورس نمی تواند ارائه دهد؟

پاسخ در فضاهای خلاقانه ای نهفته است که پاسخ عاطفی را برمی انگیزد، افراد را به سمت خود می کشاند و بیش از یک تبادل یا نقطه تماس به آنها پیشنهاد می دهد. شهرها به محله‌هایی با برنامه‌های طبقه همکف پیشرفته نیاز دارند که در آن فضای عمومی در سطح همکف در ازای حقوق ساختمان خصوصی در بالا اعطا شود. بله، این به م،ای شهرهای متراکم تر، اما فضاهای لذت بخش تر برای زندگی است. منطق در اینجا این است که ارزش تجاری فضای خصوصی وابسته به یک منطقه عمومی پر جنب و جوش، متنوع و قابل دسترس در زیر است. طبقه همکف فعال شده، مملو از هنر و فرهنگ، به هر آنچه در بالا ساخته شده است، بی‌اندازه می‌افزاید و هم کیفیت زندگی و هم انگیزه‌های اقتصادی ایجاد می‌کند.

محیط زیستی از فضاهای منحصر به فرد

یک فضای سبز عمومی زم، که با جاذبه‌های سرپوشیده ،یب می‌شود و توسط آن‌ها پشتیب، می‌شود، بسیار تأثیرگذارتر است که برای افراد مختلف از همه اقشار زندگی ارائه می‌کند. این فعال کننده های داخلی می توانند و باید فراتر از ،ده فروشی سنتی بروند. اگر هدف تطابق با دسترسی، هیجان و کاوش دنیای آنلاین است، پس به ،وان معماران و مخترعان این حوزه عمومی جدید، خلاقیت کلیدی است و امکانات گسترده است. از فعالیت‌های مرتبط با ورزش گرفته تا کشاورزی شهری و زمین‌های بازی تا مراکز سلامتی، ایده این است که مناظر خیاب، خود را به مسیرهای کشف هیجان‌انگیز تبدیل کنیم. چیزی که زم، به ،وان چشم‌پوشی می‌دیدیم – مغازه‌های ،ده‌فروشی خالی، کوچه‌ها، حتی حیاط‌های بلااستفاده در داخل بلوک‌های شهر – به فرصت‌هایی برای اختراع مجدد تبدیل شدند.

اما فقط در صورتی که پیشنهادات طبقه همکف جدید باشد مقرون به صرفه به بازارهای خیاب، فکر کنید که پر از فروشندگان محلی متنوع است. هر چه سطح زمین سرگرم کننده تر و خلاقانه تر باشد، فضای بالا مطلوب تر می شود. این چیزی فراتر از ،ید است، کاوش است، یک تجربه فرهنگی واقعی است.

یک مثال عالی، فروشگاه‌های امپراتوری در DUMBO است که در یک ساختمان کارخانه قدیمی که به یک سازه ،یبی مدرن تبدیل شده است، اقامت دارد. با دارا بودن فضاهای منحصر به فرد برای کار، زندگی، ،ید و غذا خوردن، بدون شک به یک لنگر در محله تبدیل شده است. اگرچه امپراتوری استورز بدون مخالف نیست، اما در چیدمان و ارائه فعالیت‌های مختلف، در مقیاس‌های مختلف، که در هر گوشه از محل اتفاق می‌افتد، احساس خاصی می‌کند و امکان طیف وسیعی از تعاملات را فراهم می‌کند. ابهام چیزی است که باعث می شود همه آن کار کند، نمونه ای جالب از یک مدل جدید برای قلمرو عمومی، مدلی که مردم را به کاوش بدون برنامه خاصی دعوت می کند.

نه تنها پروژه هایی مانند Empire Stores آنچه را که دنیای دیجیتال مدت ها پیش در مورد ارزش ایجاد ترافیک در یک سایت آموخته است، تأیید می کند. اما به جای تلاش برای ارائه همان نوع خدماتی که به طور فزاینده‌ای به صورت آنلاین انجام می‌شوند، چیز متفاوتی را ارائه می‌دهند: محیطی چند منظوره که هنوز برای همه احساس آشنا، صمیمی و دعوت‌کننده می‌کند – و سرگرم کننده.

سرگرمی ممکن است در اینجا معیاری عجیب به نظر برسد، اما برای هدف ما برای رقابت شهرها و تجربیات سطح خیابان با تجربیات مجازی حیاتی است. در واقع ما باید از اصطلاحات جدیدی مانند این در ارزیابی فرآیندهای طراحی و همچنین نتایج استفاده کنید. خداحافظی با روش‌های قدیمی طراحی (به ،وان مثال، ساختمان‌های سیلودار، یک‌بار مصرف در مناطق یک‌کاربردی) که نیازهای امروزی را برآورده نمی‌کنند. اکنون زمان یک رویکرد جدید است که با تمام انعطاف‌پذیری‌هایی که دنیای مدرن ما می‌خواهد، همراه باشد. این به م،ای ایجاد مناظر شاد و پویا است که افراد را با شناخت و خدمت به سفرهای شخصی آنها و ارائه تجربیات به یاد ماندنی IRL به آنها می کشاند.

ما اکنون فرصتی برای انجام این کار در آستوریا، کوئینز داریم، جایی که ما یک طرح اصلی جدید را با Silverstein Properties، Bedrock و Kaufman Studios طراحی کرده ایم. QNS نوآوری واقعاً هم در مقیاس و هم از نظر تأثیر بلندپروازانه است. 2.7 میلیون فوت مربع آن نه تنها از فضاهای مس، جدید، ،ده فروشی، اجتماعی و سازندگان، بلکه از فضای عمومی فراوان نیز تشکیل شده است. در واقع، 25 درصد از پلان کف به ،وان پارک ها و فضاهای سرپرستی که جامعه را به هم می پیوندد توسعه می یابد. این فرمول جدیدی است که تا حدی برای کمک به شروع سریع اقتصادهای محلی و رفع نیازهای اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی قدیمی جامعه طراحی شده است. این طرح در حال حاضر شامل 3200 واحد مس، است که بیش از 45 درصد آن مقرون به صرفه خواهد بود. در این 45 درصد، حداقل 500 واحد از این واحدها به اعضای جامعه خدمات خواهند داد که کمتر از 30 درصد درآمد متوسط ​​منطقه، یا حدود 28000 دلار برای افراد یا 36000 دلار برای یک خانواده چهار نفره است. طرح مصوب همچنین شامل واحدهای اختصاصی برای خدمت رس، به افراد ،وجی از سامانه سرپناه می باشد.

در نهایت، هدف ما این است که تراکم انس، را به این منطقه بازگرد،م، به ،وان بخشی از یک ماموریت بزرگتر برای تجسم مجدد زندگی شهری و فعال سازی مجدد هسته شهری نیویورک، تزریق سرزندگی بیشتر در سطح خیابان. مناطق نوآوری جدید مانند QNS می توانند دقیقاً به انجام این کار کمک کنند، با فضاهای باز برنامه ریزی شده ای که چیزی را برای همه ارائه می دهد و مردم را به قدم زدن، بازی و استراحت با هم به ،وان یک جامعه می کشاند.

امید ما این است که شبکه سبز جدید پایداری زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی که با تغییر منطقه و مشارکت‌های ،تی و خصوصی به وجود آمده است در طول زمان ریشه دوانده و در آستوریا و فراتر از آن گسترش یابد.