هتل کوتوبوکی / میسل | آرک دیلی

هتل تجاری در کانویا، شهر مرکزی ج،ی ترین شبه جزیره ژاپن. ایده این بود که یک هتل تجاری با بودجه کم ساخته شود که برای شرایط فعلی لازم بود و فرصتی برای شهر فراهم شود که به وضوح از نظر منابع گردشگری کمبود دارد، جایی که زمین های خالی مانند ،ات خودنمایی می کنند. پارکینگ پشت هتل نیز به ،وان یک سایت تملک شد و یک ساختمان الحاقی برای تامین فضای لازم بدون ت،یب ساختمان موجود احداث شد. این گسترش تعداد زمین های خالی در خیابان را کاهش داد، حتی اگر اندکی، و یک منظره کوچک خیاب، با چهار ساختمان (سه تأسیسات)، از جمله یک کارخانه پنیرسازی که توسط ما در یک سایت همسایه برای آموزش مواد غذایی پیشرفته و یک رستوران موجود در کنار آن طراحی شده بود، ایجاد کرد. به آن، ایجاد فعالیت ها و رویدادهای پر جنب و جوش در مقیاس عابر پیاده.

جامعه محلی به جای یک هتل قدیمی، خواهان یک نوآوری بود، بنابراین برای دستیابی به هر دو، ،د به ساختمان موجود متصل نشد، بلکه در یک شکاف عادلانه (بین فضاها) ساخته شد، که نه کوچه است و نه حیاط. برای ایجاد ارتفاعی از ساختمان ها که هر کدام فضای متفاوتی دارند. علاوه بر این، ارتفاع ،د با ساختمان موجود متفاوت است و شکل کلی آن مخدوش شده است به طوری که یک فضای مربع ساده نیست و به این فضا یک رول شکل می دهد. پل های متصل کننده دو ساختمان و راهروی ساختمان الحاقی در فضای باز هستند و ،یب ساده اما غنی است به طوری که وقتی اتاق خود را ، می کنید می تو،د بوی مزرعه و مناظر خارق العاده مانند غبار صبحگاهی را بچشید.

پرداخت های داخلی و خارجی نیز تضاد بین هرج و مرج، تازگی، و پیچیدگی، قرابت را در بر می گیرد. زیرا هتل فضایی است که افراد و اشیاء با پیشینه های مختلف در آن رفت و آمد می کنند و بنابراین لازم است مک، باز و ناپایدار از اشیا با شکاف های زیاد در بین فضاها ایجاد شود که بتواند افراد و اشیاء متنوعی را بپذیرد. به جای یک وحدت مطلق که مست،م سازگاری یک معمار برای همه اشیاء قرار داده شده در فضا است. به این دلیل که لازم بود آن را محلی برای پذیرش افراد و اشیاء قرار دهیم.

اشیاء موجود در هر فضا به سه گروه یا چند گروه ت،یم می شوند که هر کدام اندازه، بافت و سبک ی،، دارند، اما با تفاوت ها و تضادهای کافی بین گروه ها، جریان فضا را دنبال می کنند. ما فکر می‌کردیم که این تفاوت‌ها و تضادها به «سرنخ‌ها»، «شکاف‌هایی» (در بین فضا) تبدیل می‌شوند که باعث می‌شود افراد و اشیا احساس راحتی و تنش کنند، بنابراین بدون اینکه آن‌ها را متحد کنیم، آن‌ها را همان‌طور که بودند رها کردیم.

این نوع فضا بر اساس رابطه بین اشیاء، مانند فضای آ،ف لوس، از طریق تکرار طرد و شمول، آسایش و تأثیر گروه‌بندی را ایجاد می‌کند و می‌تواند به چشم‌انداز جدیدی از فضا در یک جامعه مصرف‌کننده تبدیل شود. به ،وان یک فضای کیچ که پیچیدگی پیچیده ای به زندگی عادی می بخشد.