چایخانه جزیره ججو / آلوارو سیزا ویرا + کارلوس کاستانهایرا
+ 39
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. ابتدا خانه را ساختیم – خانه ججو. بعد از آن از ما خواسته شد که یک چایخانه طراحی کنیم. چایخانه چیست؟ اولین سوال ما بود معمار بودن، مواجه شدن با پروژه‌های جدید، چالش‌های جدید، امتیازی است. برای حل چیزی، مطالعه و یادگیری.
به ،وان حائل خانه، مراجعین سایت مجاور آن را به سمت غرب ،یداری کرده بودند تا باغ ها را گسترش دهند و همچنین جایی بسازند که از مهمانان پذیرایی شود بدون اینکه حریم خصوصی خانواده و خانه به هم بخورد. گسترش چیزی که قبلا ساخته شده و همه از آن راضی هستند، کاری است که نیاز به تأمل دارد.
خانه قبلاً یک “ضمیمه” داشت – خانه سرایدار – که کاملاً در حجم کلی، مواد و عملکرد یکپارچه شده است. این “ضمیمه” جدید نمی تواند ویژگی فروتنانه یک ضمیمه را داشته باشد. نه، می تواند چیزی باشد
پایین تر، در انتهای باغ، کمتر ساخته شده و، به طور معمول، فاقد دغدغه زیبایی شناسی است. خواسته های مشتری، مانند خواسته های ما، همیشه با،ت.
آیا از همان مواد استفاده می کنیم؟ همون بازی های حجمی؟ با توجه به تفاوت در خلاصه و در نیات مشتری، این مشکل به نظر می رسید. با کنجکاوی مانند همیشه در مورد معماری سنتی، در این مورد، معماری سنتی کره، اطلاعات جمع آوری کردیم و از بهترین نمونه ها، به ویژه نمونه های محلی جزیره ججو بازدید کردیم. اینها کارهای استادانه ای هستند. به خصوص آنهایی که در چوب هستند.
به نظر ما این بود که مصالح باید این باشد: سنگ، الوار و مس. ما اولین پیشنهاد را آماده کردیم تا خلاصه را بررسی کنیم و درک بهتری از ا،امات و انتظارات داشته باشیم. مکان باید در بالاترین نقطه سایت باشد، جایی که می توان دریا و افق را شگفت زده کرد. بقیه یک باغ محوطه سازی شده خواهد بود. با ساختم، که در مرکز سایت جدید قرار داشت، مجبور شدیم اتصالاتی به آن بدهیم که به سرعت و به راحتی قابل درک باشد.
خلاصه بسیار ساده است. فضای زندگی سخاوتمندانه ای که در آن می توان به صورت تشریفاتی، چایی گرانبها را تهیه کرد، سرو کرد و چشید، اما و با تشریفات مساوی، بطری را باز کرد و شراب عالی را چشید. بنابراین، متوجه شدیم که طبقه بندی چای خانه تا حدودی گسترده تر از ،وان آن است. یک اتاق خواب برای استراحت، اما همچنین جایی که یک بازدیدکننده می تواند یک شب را با هر آسایشی اقامت کند. حمام، برای استفاده معمولی کره ای، ممکن است کامل یا جزئی باشد.
پارتیشن‌ها صفحه‌های کشویی هستند که با کپی و تفسیر نمونه‌های سنتی زیبا، اجازه می‌دهند اتاق خواب به طور کامل یا جزئی محصور شود یا به طور کامل به منظره باز شود. و در حمام هم همینطور است. ایجاد یک بازی تقریباً بی‌نهایت که به فضاها اجازه می‌دهد تا زم، که فعالیت‌های مختلف در حال وقوع هستند، دگرگون شوند و تغییر کنند. در خارج، یک ایوان سرپوشیده سخاوتمندانه رو به ج، و یک تراس بزرگ، رو به شرق وجود دارد.
تصمیم گرفته شد که چایخانه زمین را در سنگ ملاقات کند. سنگ تقریبا سیاه و آتشفش، ججو، و تمام ساختار، پارتیشن ها و مبلمان ثابت آن از چوب خواهد بود. ورق مسی پوشش سقف را تشکیل می داد. اما این چگونه قرار بود ساخته شود؟ در کره، دانش ساخت چوب از بین رفته است. بنابراین، ما طرحی را پیشنهاد کردیم تا کار ساخت و ساز را در یک کارگاه در پرتغال انجام دهیم و سپس تمام اجزای پیش ساخته را برای مونتاژ در محل ارسال کنیم. پیشنهاد ما بلافاصله پذیرفته شد و چالش جدیدی داشتیم.
الواری که ما انتخاب کردیم Afizélia یا Dossié – afzélia pachyloba بود. تجربه با Casa de Chá da Boa Nova – Álvaro Siza 1958-1963 – کیفیت آن را تایید کرد، حتی در مک، بسیار نزدیک به دریا و با شرایط آب و هوایی سخت. ما به این واقعیت عادت کرده بودیم که طراحی و ساخت در کره آسان است، و علاوه بر این، رضایت بخش است، زیرا در کره اراده برای انجام کارها به خوبی ریشه دارد. اکنون این امکان فراهم شده بود که کار چوب در نزدیکی دفتر و خانه من ساخته شود.
اره ،، آزمایش، آماده سازی، مونتاژ، سپس جداسازی و در دو کانتینر، ارسال به کره. پس از آن، مجبور شدیم چهار نجار پرتغالی را برای مونتاژ مجدد بفرستیم. اگرچه زبان ممکن است مانعی به نظر برسد، اما در واقع، کارهای ساختم،، بتن و تأسیسات خدماتی بدون مشکل پیش رفتند. اسناد پروژه همه به درستی تفسیر و دنبال شدند. زم، که الوار وارد شد، این موردی بود که آن را در الگوی هماهنگ طرح پیش ساخته، جایی که زبان مورد توافق و درک همگان است، برپا ،د.
همه چیز آنجاست اما چیزی قابل مشاهده نیست. همانطور که در پروژه ها و ساختمان های ما معمول است. تمام خدمات مورد نیاز برای راحتی مطلق گنجانده شده بود، اما آنها را نمی پذیرند. آنها وجود دارند، اما به دلیل غیر ضروری بودن، ناخوشایند هستند.
ارتباط با خانه، پیاده نیز باید طبیعی باشد، گویی همیشه وجود داشته است. یک اتصال سرویس در سطح بالا و مسیر دیگری وجود دارد که از نقطه ورودی به خانه، امکان قدم زدن در باغ یا دسترسی به چایخانه را می دهد. یک “در” بین خانه و چایخانه ارتباط برقرار می کند. باغی که توسط Seo-Ahn STL Total Landscape، همان معمار منظر طراحی شده است که باغ خانه را طراحی کرده است، یکی از آن شگفتی هایی است که تقریباً فقط در کره اتفاق می افتد زیرا نتیجه تجربه انباشته شده در طول قرن ها است. در یک «چشم به هم زدن» اتفاق افتاد و انگار همیشه آنجا بود.
طراحی و ساخت به این شکل آرزوی هر معمار است. حداقل برای ،، که رویا می بینند. واقعیت معمولاً بسیار متفاوت است. حالا می دانم چایخانه چیست و چه چیزی می تو،د در آنجا بنوشید.
پورتو-زوریخ، 11 دسامبر 2021.
کارلوس کاستانهایرا
منبع: https://www.archdaily.com/974554/jeju-island-tea-،use-alvaro-siza-vieira-plus-carlos-castanheir،