کانوپی میشلین مقر پذیرش / ENCORE HEUREUX Architects

یک هویت جدید به منظور پاسخ به آرزوی میشلن برای تجدید خود بدون پاک ، گذشته، موقعیت متعهد این پروژه ارائه گسترش دفتر مرکزی فعلی در دو سطح است. این ،د با یک نمای جدید پر انرژی ارائه شده است که به دنبال قدرد، از ساختار تاریخی آن است. پروژه جدید ساختمان های فعلی را به هم متصل می کند، در حالی که به طور همزمان یک منطقه پذیرایی و ورودی اصلی گروه را در بر می گیرد. همچنین به ،وان یک رابط نفوذ پذیر بین فضاهای خصوصی شرکت و میدان عمومی عمل می کند، که مورد دوم نیز در برنامه توسعه ای که توسط شهر و گروه میشلین انجام شده است، بازسازی شده است. از طرح کلی تا تحویل، مفهوم برنامه معماری، و طراحی پروژه، در محدوده یک دوره مشاوره معماری آشکار شد. این روش حضور مستمر و پیگیری در محل امکان درک بیشتر هویت گروه را فراهم می‌آورد و در عین حال روشی آگاهانه را معرفی می‌کند که نیازهای ،نان را تشخیص می‌دهد و برنامه را بر این اساس تطبیق می‌دهد.

برنامه ای چندوجهی و مبتکرانه. چالش اصلی این پروژه، اتصال فضاهای ناهمگن بین خود در یک اتحادیه ثابت بود که قرار بود روزانه هزاران بازدیدکننده را دریافت کند. گلخانه گرمسیری، که توسط ادوارد میشلین در میدان در اوایل دهه 2000 راه اندازی شد، آینده نامعلومی داشت. در برنامه معماری حفظ شد و در تجربه بازدیدکنندگان ادغام شد. این گلخانه دارای لوگو است که به ،وان نمادی از ارزش های گروه در شفافیت و باز بودن نسبت به شهر و جهان عمل می کند.

میدان درختکاری شده تا لبه‌های میدان کارمس امتداد می‌یابد که با مبلمان، فضای سبز، و نمایش‌های آبی برای اطمینان از طراوت در تابستان ارائه شده است. سایت Carmes، که از لحاظ تاریخی برای کارمندان میشلن محفوظ است، اکنون دسترسی عمومی را ارائه می دهد. این مکان دارای فضاهای نمایشگاهی همه کاره، فروشگاه، موزه گلخانه و کافه اکواتر است. نواحی کاری با مشاغل جدید و روش‌های کار مشارکتی‌تر تطبیق داده می‌شوند و نظم برنامه معماری به گونه‌ای تکامل می‌یابد که بازدیدکنندگان را از منطقه عمومی به فضاهای خصوصی شرکت هدایت کند.

طراحی لنگر در چالش های معاصر. سایبان چیزی فراتر از یک ساختمان پذیرایی است. ساختار آن به دو چالش اصلی پاسخ می دهد: شفافیت و نزدیکی از یک سو و ردپای کربن کم از سوی دیگر. انتخاب شفافیت با نمای شیشه ای وسیع تجسم یافته است، که توسط سایبان های چوبی که طول 160 متری آن را پوشانده از خورشید محافظت می کند، که هویت منحصر به فرد خود را به مقر جدید ارائه می دهد. انحناها در طراحی معماری و مبلمان رایج است و شبیه ،تیک های میشلین است.

مصرف سیمان بسیار محدود بود، به نفع مواد با منابع پایدار، تغییر کاربری و مواد محلی. توجه ویژه ای به منطقه محلی شد و بنابراین ا،ریت قریب به اتفاق شرکت هایی که در ساخت و ساز کار می ،د محلی هستند. استفاده از مصالح منطقه ای یک هدف مش، بود که با هدف اجرای اصول ساده سازنده بدون به خطر انداختن ماهیت صنعتی سایت، مانند استفاده از فولاد برای سازه، یا تصمیم برای نمایان ساختن شبکه و قاب ها انجام می شد.

دانش، کیفیت و نوآوری ارزش هایی هستند که میشلن تجسم می کند. آنها به طور کامل توسط آژانس های Encore Heureux و Construire که آنها را در فرآیند پروژه قرار دادند به اشتراک گذاشته شده اند. سایبان نماد چالش های جدیدی است که تحرک پایدار با آن مواجه است و در عین حال ارتباطی را که میشلین و شهر ک،مون فران را متحد می کند را نشان می دهد.