50 رستوران و فروشگاه نورمن / معماران طرحواره + جو ناگا،ا
+ 15
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. ما یک مجتمع ،ده فروشی به نام “50 Norman” در خیابان نورمن، بروکلین، نیویورک طراحی کردیم. این یک مجتمع ،ده‌فروشی ژاپنی با موضوع غذا است که شامل «HOUSE BROOKLYN»، یک رستوران فرانسوی ژاپنی، «CIBONE» با سرامیک‌های ژاپنی و سایر ظروف آشپزی و «O،e»، یک فروشگاه فرآوری غذاهای دریایی است که در سال 1871 در بازار ماهی Tsukiji تأسیس شد. .
برای ما، این پروژه فروشگاه خارج از کشور یک بازی خارج از خانه بود، اما ما به دنبال حفظ کیفیت یک بازی خانگی بودیم. ما برای مدت طول، بدون موفقیت در ژاپن برای رسیدن به آنچه می توانستیم با پروژه های خارج از کشورمان مبارزه کرده بودیم. زم، به این فکر می‌کردیم که طراحی ساده‌تر و قابل فهم‌تری را امتحان کنیم که به جای دنبال ، کیفیت ژاپنی، در همه جا کار کند. از سوی دیگر، ما به دنبال راهی برای حفظ کیفیتی بودیم که می‌تو،م در ژاپن به آن دست یابیم، نه اینکه طراحی خود را با محل تطبیق دهیم. به همین دلیل باید به فکر روش های تولید برای به حداقل رساندن هزینه ها و حفظ کیفیت بود.
سپس، ما به “DEKASEGI” رسیدیم، ایده ای برای پردازش موادی که در غیر این صورت در ژاپن برچیده و دور ریخته می شوند، حجم آنها را تا حد ممکن کاهش می دهیم، آنها را به دریا می فرستیم و سپس چندین صنعتگر را برای جمع آوری و پردازش آنها به سایت می آوریم. به صورت محلی در مدت زمان کوتاهی مواد چوبی استفاده شده و قدیمی در ژاپن اغلب مهارت اصلی خود را حفظ می کنند، اتصالات و سایر ویژگی هایی که به آنها ظاهری متمایز می دهد. طراحی ما به دنبال استفاده بهینه از چنین ویژگی هایی بود.
این مجموعه اولین پروژه DEKASEGI ما بود و برنامه ریزی در اوج بحران COVID-19 و زم، که بسیاری از شرایط تغییر کرد آغاز شد. یکی از تغییرات این بود که مدت زمان حمل و نقل طول،تر و طول،تر شد: آنچه که قرار بود سه ماه باشد، به چهار ماه، سپس پنج و در نهایت غیرقابل پیش‌بینی تبدیل شد. هزینه حمل و نقل نیز به همین نسبت افزایش یافت. بنابراین تصمیم گرفتیم با ساخت جعبه ها و بسته بندی محکم قطعات داخل آنها، آنها را با کمترین حجم ممکن از طریق هوا ارسال کنیم.
ایده این بود که از جعبه‌ها به،وان جایگاه نمایش برای فروشگاه‌ها و استفاده از FRP استفاده شود، رزینی که می‌تواند به صورت محلی توسط تیم صنعت‌گران TANK تهیه و تولید شود، اما می‌توان آن را با مقیاس آمریکایی تطبیق داد. با این حال، با شروع تولید در ژاپن، هزینه حمل و نقل هوایی شروع به افزایش کرد. بنابراین، به حداقل رساندن حجم با استفاده از جعبه دیگر مهم نبود. در عوض، ما تصمیم گرفتیم اجزا را به قطعات کوچک‌تر ت،یم کنیم و بدون اتلاف فضا، آنها را در فضای محدود هواپیما قرار دهیم. اما در آن مرحله، دیگر نمی‌توانستیم طرح اصلی خود را تغییر دهیم، بنابراین مجبور شدیم جعبه‌ها را جدا کرده و قطعات را برای حمل و نقل داخل شکاف قرار دهیم.
منبع: https://www.archdaily.com/1004035/50-norman-restaurant-and-s،p-schemata-architects-plus-jo-nagasak،