Catalejo / Tololo Ugarte | آرک دیلی

+ 21

کاتالخو یک اثر معماری است که برخاسته از بافت آن است. با اولین برخورد با زمین، بلافاصله یک نقطه مورد توجه آشکار شد: نوعی واحه از چهار درخت بیش از 300 سال. بقیه زمین به ،وان یک مرتع بسیار حاصلخیز ظاهر می شد که به فصول سال بسیار حساس بود. در تابستان، مناظر نسبتاً بیاب، مانندی را ارائه می دهد. با این حال، در زمستان و بهار، مترها علف های هرز به اصطلاح از زمین جوانه می زنند و در کنار خانه قرار می گیرند و آن را در محیطی شناور می کنند که در سطح زمین صاف است، اما در آن پوشش گیاهی تسکین نامنظم و غیرمنتظره ای را ایجاد می کند که جابه جا می شود.

با تجربه این امر، به نظر می رسید که خانه در وهله اول باید به گونه ای در بالای سطح زمین معلق شود که چمن بتواند مانند گوشته سبز رشد کند و احساس شناور بودن در این نوع تالاب گیاهی را تقویت کند. به همین ترتیب، بازگشت به نقطه مورد علاقه اولیه، ی،ی گل و مول های باست،، که بر خلاف بقیه پوشش گیاهی، منظره ای به یاد ماندنی اما بی حرکت، با شخصیتی اصیل و همیشگی را تشکیل می دادند، مهم بود که منجر به قرار گرفتن خانه رو به روی این مجسمه های زنده بزرگ و در عین حال فاصله من، را حفظ کرده است که به همراه ارتفاع دوتایی و سقف طاقدار توانسته 100 درصد جنگل را به تصرف خود درآورد و آن را به داخل اتاق ها بیاورد.

شکل دایره ای خانه در نهایت به منظره اجازه می دهد تا به گسترش فضاهای داخلی تبدیل شود و احساس تداوم ایجاد کند. این تصمیم معماری نشان می دهد که محیط طبیعی نه تنها باید یک پس زمینه باشد، بلکه باید ،صر فعالی باشد که درک فضا را دوباره تعریف می کند.

مواد با تمرکز بر تقلید بصری انتخاب شده اند که به معماری اجازه می دهد با بافت آن ،یب شود. این انتخاب با هدف به حداقل رساندن تأثیر بصری ساخت و ساز، ادغام کار در منظره انجام می شود.

به طور کلی، کاتالخو نه تنها یک فضای قابل زندگی است، بلکه یک آزمایش معماری است که باعث تأمل در تعامل بین انسان و طبیعت می شود. با وارد ، منظره به فضای داخلی خانه، گفتگوی ثابتی ایجاد می شود که تجربه س،ت را تغییر می دهد. فضاها به قاب هایی تبدیل می شوند که نماهای در حال تغییر را ترسیم می کنند، جایی که هر پنجره به ،وان لنزی عمل می کند که محیط طبیعی را متمرکز و تقویت می کند، بنابراین آگاهی عمیق تر از مک، که در آن زندگی می شود را تقویت می کند.