Eagle + West (Greenpoint Landing Block D) / OMA / Jason Long
+ 33
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. گرین پوینت در شمالیترین نقطه بروکلین، جایی که نهر نیوتاون با رودخانه شرقی تلاقی میکند، قرار دارد. این محله – که گاهی «لهستان کوچک» نامیده میشود – از لحاظ تاریخی متشکل از خانههای شهری کممرتبه با صنعت در لبههای ساحلی آن است. مرز صنعتی که شامل کشتی سازی، طناب سازی و فعالیت های سمی تر مانند پالایش نفت بود، محله را از رودخانه شرقی قطع کرد.
به،وان بخشی از منطقهبندی گسترده گرین پوینت و ویلیامزبورگ در سال 2005، سایت و بلوکهای ما در شمال و ج، به،وان منطقهای برای تراکم مس، جدید شناسایی شدند – با معرفی جفتهای برجهای سی و چهل طبقه که شامل نرخ بازار و مقرون به صرفه است. مسکن (30 درصد واحدها مقرون به صرفه باشند). در عوض، این توسعه جدید دسترسی به رودخانه شرقی و در امتداد آن را باز می کند. سایت ما در محل اتصال شبکه اولیه گرین پوینت و یک شبکه ثانویه قرار دارد که عمود بر نیوتاون کریک امتداد دارد. این لولا منظرهای پانوراما از منهتن را ارائه میکند، اما انتهای غربی سایت را نیز برش میدهد و طرحی ذوزنقهای شکل ایجاد میکند و اندازه بلوک را محدود میکند. چالش ما این بود که مقدار مورد نظر مسکن را در یک سایت و محله ای قرار دهیم که هر دو برای گنجایش آن بسیار کوچک به نظر می رسید.
پهنه بندی حدا،ر 11000 فوت مربع را مجاز دانست. ما به سرعت متوجه شدیم که این مقیاس و عقبنشینیهای مورد نیاز تنها به فاصله 40 فوتی بین دو برج ما منجر میشود – نزدیکی ناخوشایندی که پتانسیل سایت را تضعیف میکند و دیواری از محله ایجاد میکند. ما با کاهش ردپای آنها برای ایجاد فضای باز 60 فوتی، بیشتر شبیه به مقیاس یک خیابان معمولی، شروع کردیم. سپس میتو،م بهطور استراتژیک برجها را برای مناطقی با حدا،ر کارایی در هر یک گسترش دهیم و منقبض کنیم.
این دو برج به طور همزمان به یکدیگر خم می شوند و از یکدیگر دور می شوند. برج بلندتر با بالا آمدن به سمت شرق وسعت مییابد و مناظر را به حدا،ر میرساند و چهرهای دراماتیک برای محله ایجاد میکند. برج کوتاهتر، یک دوقلو برادر، به سمت زمین ، میشود تا با یک پارک ساحلی جدید در شمال روبرو شود. این دو برج به گونهای شکل گرفتهاند که تراسها و برآمدگیهایی ایجاد میکنند که بهطور تاکیدی آنها را به هم متصل میکنند، گویی از یک بلوک جدا شدهاند. یک زیگورات و مع، آن، این جفت متمایز هستند و در عین حال به واسطه فضای خالی بین آنها کاملاً به هم مرتبط هستند. فرم های پلک، برج ها و مفصل بندی نماهای آن ها واسطه تضاد اجتناب ناپذیر مقیاس بین دو برج و محله موجود است. پله برج را به بلوک های هفت تا هشت طبقه ت،یم می کند که مقیاس ساختمان های همسایه را تکرار می کند. نما این زیربخش را تقویت می کند.
در حالی که دیوار پرده شیشه ای Avery در سانفرانسیسکو بالا می رفت، پیشنهاد ما در اینجا به دنبال استحکام بود. گنجاندن پنجرههای بزرگ 8 فوت در 8 فوت در شبکهای از بتن پیشساخته، نماهای گسترده را حفظ میکند و در عین حال مذاکرات پیچیده بین فضای داخلی واحد و نما را آسانتر میکند. استحکام همچنین مجموعه ای از ساختمان ها را ایجاد می کند که به طور یکپارچه تر از محله بیرون می آیند. بسیار شبیه نماهای شیاردار که در خانه های شهری گرین پوینت دیده می شود، پانل های پیش ساخته توسط یک سری صفحات زاویه دار حک شده اند. زونا هر «بلوک» از برج در جهت گیری متناوب برای تاکید بر مقیاس ظریف تر از جرم برج – برجسته پویا که به حرکت خورشید واکنش نشان می دهد.
برجهای کنار آب معمولاً سعی میکنند هم منظره آب را به حدا،ر برسانند و هم یک نمای متمایز و حتی نمادین در خط افق ایجاد کنند. اغلب اوقات این به م،ای دور شدن از محله، ایجاد یک سمت “پشت” و جدا ، برج از بافت آن است. در اینجا، مجموعهای از کنسولها – که ساختمان را 48 فوت از پایهاش امتداد میدهند – رو به شرق به سمت گرین پوینت است و چشمگیرترین نمای ما را به محله نشان میدهد.
بازتاب خاستگاه شب، گرین پوینت به،وان محلهای از مزارع خانوادگی، دو سطح فضای سبز رو به ،ه. تراس ها توسط مجموعه ای از فضاهای مش، قاب بندی شده اند. در بالای آنها، برج ها با یک پل رفاهی که بر فراز خط افق منهتن دیده می شود به هم متصل می شوند. در مجموع، Greenpoint Landing قصد دارد یک پلتفرم برای زندگی باشد: اتصال گذشته و آینده، فضای داخلی و خارجی، منظره شهری و ،ه.
منبع: https://www.archdaily.com/993428/eagle-plus-west-greenpoint-landing-block-d-oma-jason-long