Haikou GAOXINGLI Insun Cinema / One Plus Partnership

در این سینما خورشیدی وجود دارد که به داخل می تابد. سینماهای با پنجره های زیادی وجود ندارند که به خورشید اجازه تابش را می دهند. ما دقیقاً آجرها را طوری قرار دادیم که شبیه موج شوند، این امواج به گونه ای لایه بندی شده اند که شما می تو،د آنها را ببینید. همه از هر زاویه ای همه چراغ‌های ماهرانه‌ای که خود را در گوشه‌ای پنهان می‌کنند، و دریچه هوا که فقط با نگاه ، به بالا می‌تو،د متوجه آن شوید. اگر از زاویه خاصی به آن نگاه کنید، تکه‌های آجر قرار داده شده‌اند تا هیچ قطعه‌ای به اندازه طول نباشد. با حرکت به جلو، می‌تو،د میزها و صندلی‌هایی را ببینید که نوک‌های موج‌ها و انتهای خمیده‌ای که مانند یک زنگ بیرون می‌زنند، چیده شده‌اند. در حالی که آجرها بالا می رفتند تا دیوارهایی بسازند که با سایه های توپاز رنگ آمیزی شده بودند. اگر آجرها را با جزئیات زیاد مشاهده کنید، روی سطح خشن هستند، اما جو نرم تر از آن چیزی است که تصور می کنید. ماهیت لابی را می توان در تاریک ترین تاریکی یا در روز روشن به تصویر کشید. آجرها به دقت مانند کتاب های کتابخانه نیمه شب مرتب شده اند. وقتی متوجه امواج کوچک روی زمین می‌شوم، در اطراف قدم می‌زنم، آنها در دو طرف خا،تری رنگ شده‌اند که از یک مایل دورتر می‌توانم ببینم. نورهایی که روی آن‌ها بازتاب می‌کنند از زمین خوردن آن‌ها جلوگیری می‌کند، همه این‌ها فقط برای زیبایی‌شناسی نیستند، بلکه برای جلوگیری از آسیب به مهمانان و بازدیدکنندگان انجام می‌شوند. اگر به اطراف نگاه کنید، می‌تو،د امواجی را ببینید که به کانتر و غرفه تبدیل می‌شوند و همه منحنی‌ها در جهات مختلف حرکت می‌کنند.

گوشه گوشه، لوله هایی که دور سقف می چرخیدند، بلوک های رنگی ساخته شده با پارچه مخملی که می توانستید بچشید. رنگ‌ها با فضا مطابقت داشتند، زیرا هر،ی می‌توانست بوی خوشی را حس کند که انگار یک فکر است. حلقه های نور مانند حلقه آهنی پرومتئوس در اطراف ستون ها شناور بودند. روی زمین، می‌تو،د طلسم حباب‌دار را ببینید که دقیقاً به من نگاه می‌کند، با حرکات او شناور، می‌رقصد و از روی زمین می‌پرد. پرش از روی یک صندلی مخلوط مسی است که با هوای پاییزی اطرافیان را در آغوش می گیرد. هدفمان را از دست ندادیم. رنگ‌ها شبیه بچه‌ها با پاستیل‌هایی هستند که اطراف صندلی‌ها و ستون‌هایی را نقاشی می‌کنند که مناطق را مانند قفس در کنار هم نگه می‌دارد.

در سالن اول، می‌توانستید رنگ‌های کورکننده‌ای را ببینید که مانند قلم مویی که از میان دیوارها مانور می‌دهد، دور دیوارها می‌چرخد. رنگ ها و بافت را می توان از هر اتاقی در اطراف حس کرد. پارچه ابعادی به گونه ای برش خورده بود که شبیه یک تکه چوب تازه به نظر می رسید، آنها با رنگ هایی همپوش، داشتند که به لابی بیرونی متصل می شدند. گرمای صندلی ها در الگوی انتخابی چیده شده است که شبیه یک آتلیه گل فروشی با رایحه ضعیف اسطوخودوس و گل صد توم، است. ما می‌خواستیم با رنگ‌هایی که اصل نیستند، با موادی که ساده نیستند، امواج بسازیم.

در سالن دوم، لبه‌ها با تابلوهایی به رنگ‌هایی ساخته شده‌اند که شبیه نیلوفرهای ببری و آجرهای خشن هستند. نورپردازی هایی مانند خطوط حاشیه که از بالا به پایین می رفتند. با ایستادن در بالای سالن، خطوط منحنی‌هایی که به اندازه کافی بالا می‌رفتند تا از آسیب دیدن آن‌ها جلوگیری شود، باز هم این فقط برای زیبایی‌شناسی نیست، بلکه از یک زاویه، می‌تو،د شباهت جزئی دریای چین ج،ی را ببینید. مانند یک پتوی گرم دور جزیره می پیچد. شنیدن گرما مثل سرخوشی.