جایزه اول به Opus Architecture و Simon Mahringer برای موزه علوم در Oulu، فنلاند اهدا شد.

این طرح که در اطراف ساختمان تاریخی متمرکز شده است، به جای اینکه به ،وان یک بنای تاریخی برجسته شود، تضمین می کند که با بافت شهری اطراف ،یب می شود. ساختمان جدید بلوک های مس، موجود در اطراف سایت و نقاط ورودی فعلی به سایت را در نظر می گیرد. گذشته از طریق برنامه، استفاده، گردش و ژست های معماری با آینده ادغام می شود. این پروژه نمایشی از پذیرفتن گذشته در زمان واقعی، پیوند مجدد آن به ،وان بخشی از یک کل جدید و افزودن به لایه‌بندی زندگی روزمره است.

،د دو ساختمان از طریق یک ایوان یا گا،ی در فضای باز به نیروگاه متصل می شود. این ویژگی معماری برای همگام سازی دو ساختمان در کل ساخته شده است. یک برج جدید برای لنگر انداختن این دو ساختمان و سهولت تغییر بین ساختمان جدید و قدیمی ساخته خواهد شد. این به بیننده آزادی می دهد تا بین ساختمان تاریخی و دو محوطه جدید گردش کند. این الحاقات حجم های آجری هستند که شامل فضاهای اصلی نمایشگاهی هستند که می توانند با توجه به نیاز برنامه تغییر کنند.

به ،وان یک مرکز اجتماعی در قلب شهر، طراحی با هدف کشاندن گذشته به زمان حال است. نیروگاه موجود نه تنها مورد تحسین قرار می گیرد، بلکه به بخشی جدایی ناپذیر از کل جدیدی تبدیل می شود که روزانه مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این ساختمان یادگیری، رشد و گسترش از طریق احترام به گذشته است. این ساختمان قرار است در تابستان 2026 تکمیل شود و اولو به پایتخت فرهنگی کشور تبدیل شود.

یک تلاش تاثیرگذار در فنلاند وجود دارد که توسط آن حمایت می شود انجمن معماران پایان، در راستای حفظ میراث منحصر به فرد معماری کشور. جدیدترین نمونه استفاده مجدد، سیلوهای Alvar Aalto است که قرار است به یک مرکز تحقیقاتی برای تشویق حفاظت از معماری تبدیل شود. به طور مشابه، کلیسای ص،ه ای معروف هلسینکی یک کلیسای مدرنیستی است که با سنگی محکم ساخته شده و درست در منظره تعبیه شده است. اینها تنها نمونه هایی از تلاش های فراوان برای حفظ و فعال سازی مجدد بافت و میراث کشور است.