ساختمان تجاری دیاگون / مون هون

ساختمان موجود در دهه 1980 با آجر و بتن ساخته شده و به ،وان یک اقامتگاه کوچک طراحی شده است. شرایط س،ت در زیرزمین سخت بود و حتی خانه‌های روی زمین فقط اصول اولیه را داشتند و هیچ یک از منظره‌های عالی برای کیفیت خانه در نظر گرفته نشد. فکر می‌کنم این مورد در دهه 80 در سئول بود، جایی که ا،ر خانه‌ها با عجله بدون توجه به کیفیت زندگی ساخته شدند. بنابراین بیشتر دیوارهای موجود برداشته می شوند، اما بیشتر سازه های بتنی حفظ می شوند. ماهیت تجاری (فضای اجاره ای) توسعه با دیوارهای پرده ای با حداقل دیوارها در طبقات ایجاد شد. پلکان مورب تقریباً از 1،2 در 3 نصف می شود^rd کف اما اجازه گردش در اطراف بیشتر آن را می دهد (به جز 3^rd کف). پله به چیزی شبیه یک حیوان غول پیکر تبدیل می شود که از میان طبقات بالا می رود و چیز خاصی را به فضای همگن می آورد. این می تواند به صورت دوتایی رفتار کند، یکی به ،وان قطعه ای برای اتصال مبلمان خلاقانه پارتیشن ها، دیگری به ،وان یک توده مزاحم مزاحم در وسط.

م،ای Hae،c،n، آزادی یا شهر رهایی از طریق یک راه پله نافذ و بالکن بعدی در طراحی حک شده است، البته پشت بام رهایی نهایی است… رهایی از معماری. ،صر دیگر دیوار جعلی است که دو طرف طرح را احاطه کرده است. یکی بسیار بزرگتر از دیگری است که به صورت بالکن باریک طراحی شده است، 3^rd طبقه دارای یک بالکن بسیار مفید و دنج است که با دیوار شیشه ای جعلی از فاصله دور احاطه شده است.

من معرفي بسياري از گياهان عمودي پرماجرا را متصور هستم كه از ديوارهاي شيشه اي جعلي براي بستگي به رشدشان استفاده مي كنند. اگر با گذشت زمان این اتفاق بیفتد، من در حال حاضر یک ساختمان کوچک را می بینم که مرا یاد کندالاما ساخته جفری باوا می اندازد.

به نظر من ساختمان های شیشه ای زشت هستند…