کلبه جاده کریون / معمار آنیا موریوسف (AMA)
+ 27
توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. دگرگونی کامل این کلبه کارگری تک طبقه بی ادعا در “شهر کوچک” تاریخی تورنتو، یک خانه فرسوده را به یک پناهگاه همه گیر نور، و اثیری تبدیل کرد. مشتری، لورل هاچیسون، یک معلم بازنشسته مدرسه است که با درآمد ثابت زندگی می کند، با بودجه ای که برای بازسازی اولیه در نظر گرفته شده است تا خانه 112 ساله اش را از ،ابی نجات دهد. نتیجه خانه ای به مساحت 720 فوت مربع، با تن، ظریف و پر از نور است که بر روی پایه های اصلی خود ساخته شده و در عین حال هر جنبه دیگری از زبان بومی کلبه کارگری را بازبینی می کند – یک نوع شناسی مسکن در اوا، قرن که تقریباً به طور کامل از بین رفته است. شهر
متن نوشته. جاده کریون نشان دهنده یک وضعیت شهری غیرعادی است. این خیابان که قبلاً به نام Erie Terrace شناخته می شد، در ابتدا برای اسکان کارگران و مهاجران کم درآمد در اوایل قرن بیستم ساخته شد. این گذرگاه غیرمعمول با خانه‌های کوچکی که فقط در ضلع شرقی خیابان قرار گرفته‌اند، و حصار شهرداری در امتداد غرب قرار دارند، بالاترین غلظت خانه‌های مستقل تورنتو زیر 500 فوت مربع بود. امروزه، جاده کریون یک جامعه نزدیک و پاسگاه معماری منحصربه‌فرد در شهری است که به طور فزاینده‌ای مقرون به صرفه نیست.
اختراع مجدد تایپولوژی و خلاصه مشتری. با ردپای اصلی دست نخورده، و ارتفاع دیوارها، زوایای سقف، و درصد پنجره به دیوار کاملاً از پیش تعیین شده توسط دستورالعمل‌های نوسازی شهر، فرآیند طراحی مست،م مطالعه دقیق نوع‌شناسی کلبه کارگری موجود است تا بتو،م خانه را به روشی کاملاً مدرن بازسازی کنید، تغییر دهید، دوباره تفسیر کنید و دوباره بسازید.
استراتژی های اصلی طراحی شامل چرخاندن برنامه در امتداد محور طول، پلان، جهت دهی مجدد پلان به سمت حیاط صمیمی رو به ج،، و ایجاد حس فشرده سازی و انبساط با اختراع مجدد شیرو، سنتی سقف به ،وان یک دندانه اره ای به طول 36 فوت بود. خانه را با نور طبیعی و هوای تازه پر کنید. دیافراگم های اضافی به صورت استراتژیک برای جذب نور از جهات مختلف و اتصال یکپارچه فضای داخلی به باغ کوچک آن در حالی که نماهای مستقیم خانه از بیرون را پنهان می کند، معرفی شدند. این استراتژی‌های رسمی و پدیدارشناختی با هم، حس فضایی بسیار متحرک و همیشه در حال گسترش را ایجاد می‌کنند که مرزهای فیزیکی خانه 720sf را به چالش می‌کشد.
این تصمیمات طراحی پاسخی مستقیم به دستور مشتری بود: میل به نور فراوان، آرامش و احساس نسبی انزوا از محیط شلوغ شهری. در پاسخ به این میل به تنهایی الهام گرفته – جایی که می توان تنها بود، اما نه تنها – خانه به ظرفی از نور و سایه تبدیل شده است، جایی که به نظر می رسد این دو در کنار لورل در فضا ،ن هستند. علیرغم زیبایی شناسی نسبتا مینیمالیستی، خانه همیشه پر احساس می شود. برای تاکید بیشتر بر این موضوع، نمای داخلی دیوار شمالی خانه با ارتفاع 16 فوت، که پس‌زمینه‌ای برای فضاهای اصلی زندگی خانه تشکیل می‌دهد، به ،وان یک صفحه نمایش برای تغییر رنگ، درخشش و سایه روز در حال گذر عمل می‌کند. و فصول، از جمله نور تند و شبح‌های درختی جنگل‌های بالغ شهری در سمت غربی جاده کریون.
پیری در محل، مقرون به صرفه بودن، و نگهداری. خانه از چهار اتاق تشکیل شده است: فضای ورودی ،یبی، نشیمن، غذاخوری و آشپزخانه. یک استودیوی کوچک که می تواند یک تخت یک نفره را در خود جای دهد. یک اتاق حمام / رختشویی ،یبی؛ و یک اتاق خواب اصلی این برنامه ساده با یک استراتژی قدیمی تکمیل شد که یک آشپزخانه U شکل را برای گردش آسان یکپارچه می کند. یک حمام بدون محدودیت و من، برای تج،ات دسترسی با دیوارهای مسدود شده برای میله های چنگ زدن در آینده. روشنایی LED و روکش های مقاوم برای ارتقاء هزینه های کم تعمیر و نگهداری و انرژی؛ فضای خواب برای یک مراقب بالقوه زندگی می کند. و ایوان جلویی که برای قرار دادن رمپ آینده طراحی شده است، با سایب، که از آب و هوا محافظت می کند.
منبع: https://www.archdaily.com/999441/craven-road-cottage-ania-moryoussef-architect-am،