+ 33
- حوزه :
660 متر مربع
سال:
2022
زمینه های فرهنگی: احیای روستایی، ساخت و ساز روستایی و مداخله انس، – جامعه مدرن مردم را از قرارداد با سرزمین خود رها کرده است و قلب انسان دیگر به زمین بسته نیست. وقتی مردم دیگر به زمین دلبستگی ندارند، روستاها با این معضل مواجه می شوند که از چه چیزی برای رشد و حفظ مردم استفاده کنند. با توسعه سریع شهرها، روستا به تامین کننده ایثارگر عوامل تولید مانند منابع زمین و سرمایه انس، تبدیل شده است. روستاهایی که از نظر زمین های قابل کشت غنی نیستند، مانند روستای بیگو، تنها می توانند نیروی کار جوان و میانسال را به خارج از کشور صادر کنند. این از دست دادن جمعیت زمین را بیابان و خانه های ویران کرد. چیزی که در احیای روستا نمی توان از کنار آن گذشت این است که این جریان یک طرفه مردم از روستا به شهر را مع، کنیم و به مردم اجازه دهیم از شهر به روستا برگردند، چه برای مصرف کوتاه مدت باشد و چه برای زندگی طول، مدت و کار ،.
در مواجهه با روستایی که هم در انتظار تجدید حیات اقتصادی و هم فرهنگی است، معماران بیرونی، مانند ما، لنگری برای عمل ما می خواهند. ،بیدن به مسیر باریک نسخه پیش فرض معماری مدرن است. نمادها و کلیشه‌های متعددی در جلوی آن آشکار می‌شوند که فرد را وسوسه می‌کند تا از میان آنها انتخاب کند. با این حال، پاسخ در اشکال ساخته شده نیست. قدرت ساخت و ساز روستایی در توانایی آن در بازگرداندن کارگران و آوردن بازدیدکنندگان است، بنابراین جریان یک طرفه مردم را مع، می کند و روستاها را دوباره سکنی می بخشد. ایجاد روابط و تعاملات جدید (در میان مردم محلی، خارجی ها، آغازگر ساخت و ساز، صاحبان زمین، کارگران روستاها، روستاییان، مسئولان روستا، تیم های ساختم، از خارج، گردشگران، بازدیدکنندگان و معماران) به اندازه ساختن ساختمان ها مهم است. تجربه بیگو به ما می گوید که تعامل بین مردم و برخورد گروه ها، روند و نتیجه ساخت و ساز روستایی است. دفترچه راهنما در واقع انسان است.
هدف و فضای نمایشگاهی – هدف روستای اپرا استفاده از مجموعه ای از شیوه های معماری در روستای بیگو به ،وان نمونه ای برای نشان دادن روابط پیچیده و تعامل شخصیت های پشت ساخت و ساز روستایی است. با کیوریتور ، یک نمایشگاه با لحن ها و ملودی های متعدد، تعامل بین گروه ها (با پیشینه ها، علایق، مسئولیت ها و حقوق مختلف) به صحنه های مختلف نمایش تبدیل می شود. شخصیت‌ها روی صحنه می‌آیند و دیدگاه‌های نمایشگاه‌ها دائماً در حال تغییر است و روستاییان و بازدیدکنندگان را برای ایفای نقش دعوت می‌کنند. نمایشگاه به هفت فضای اصلی ت،یم شده است که شش فضای اصلی نمایشنامه در WAAAM (موزه هنر معماری WA) هستند: پیش‌گفتار، گروه، مذاکره، تک‌خو،، دوئت و پایان زم، که انکور در طرح «آمبیگویتی» قرار می‌گیرد. “، جایی که آزمایش کاربری اراضی روستایی انجام شده است. پرولوگ با میدان مرکزی روستا ارتباط دارد و اتاق نشیمن افتتاحیه نمایشگاه است. کارگران، معماران، روستاییان، توسعه دهندگان، گردشگران… آیا مرزهای غیر قابل عبوری بین نقش های مختلف وجود دارد؟ مردم در بیگو به مشاهده و تقلید از یکدیگر می پردازند و در نهایت زیر بام WAAAM جمع می شوند.
گروه، اولین قانون، در طبقه همکف، در زیر بنای خانه کشاورز اصلی، که WAAAM بر روی آن قرار دارد، قرار دارد. پایه های قلوه سنگ های ناهموار پراکنده هستند و صحنه نمایشگاه بر این حس حضور باستان شناسی تأکید می کند. این محتوا شامل فاز ساخت و ساز روستای سان سا، ایستگاه نوستالژیک بیگالا، و مجموعه خانه کشاورزان است. خانه‌های قدیمی، ساختمان‌های جدید، روستاییان قدیمی و تیم‌های ساختم، دائماً در حال تحریک قلمرو یکدیگر در روند توسعه روستا هستند. به نظر می رسد که تیم ساخت و ساز زم، که بحث در مورد تاریخ و حافظه مطرح می شود، به یک تیم باستان شناسی تبدیل شده است.
قانون دوم، مذاکره در طبقه دوم سایت اصلی واقع شده است. این فضا برخلاف هجوم چند رسانه‌ای Ensemble، تیز و آرام رها شده است تا WAAAM را به ،وان یک توسعه روستایی و یک پروژه معماری به نمایش بگذارد. تناوب نقش های مختلف در روند ساخت و ساز WAAAM بیانگر تعریف و مداخله دیدگاه های مختلف در مورد ساخت موزه در یک روستا و خود ساختمان است.
Soliloquy (Act III) یک فضای صوتی است که در یک جیب کوچک زیر دیوار کاشی لعابدار قرار گرفته است، جایی که نور و سایه پر از تنش دراماتیک است. نمایشگاه مونولوگ‌های درونی معماران روستای سان سا بازدیدکنندگان را دعوت می‌کند تا از راهروی باریک تأمل در خود و بحث‌های درونی بگذرند، و به رویارویی و پرسش بپردازند که چگونه ،، که حق طراحی دارند می‌توانند از آن استفاده کنند و در نهایت با خود آشتی کنند.
پیچ در پیچ برج، نقطه عطف جدید روستا، دوئت (قانون چهارم) از گا،ی راه پله شروع می شود و با “نمای بزرگ” از تراس به پایان می رسد. بازیگران آن شامل New Brickyard Retreat – Designer vs. Sightseer; هم محتوای آن و هم نحوه نمایش آن بر مبحث چشم انداز در طراحی صحنه های روستایی گسترش می یابد. طراحان و بازدیدکنندگان (هر دو خارج از روستا) چگونه باید مناظر را در ذهن خود کشف کنند؟ آیا دیدگاه‌های مختلف احساسات یکدیگر را نادیده می‌گیرند؟ طراحی New Brickyard Retreat با دقت چنین جزئیاتی را متعادل می کند و تنها دیوار بزرگ در دوردست است که همیشه همه اینها را نادیده می گیرد.
بر روی پله های بزرگ، آ،ین اپیلوگ قرار دارد. وقتی همه شخصیت ها و بازدیدکنندگان اینجا جمع می شوند، انگار در یک سینمای روباز در ورودی روستا حضور دارند. لحظات تغییر و تحول روستای بیگو روی پرده با خود مردمانش ناگهان حس قهرم، لحظه ای خود را پیدا می کند.
توسعه: Ambeigoity_فعال سازی خود به خود و آزمایش کاربری زمین
در روستای بیگو 7-8 سال از اولین حضور ما در پروژه های انقلاب محیط زیست و احیای روستا می گذرد. با این حال، زم، که همه توسعه‌های پیشرونده به واقعیت تبدیل شده و در تجربیات تعاملی واقعی پیاده‌سازی شده‌اند، فقدان برخی موارد خاص آشکار می‌شود. رانش ناگه، زمین خانه قدیمی را ویران کرد و ده‌ها متر مربع فضای باز باقی گذاشت و تأثیر همه‌گیری همچنان باعث کاهش تقاضای عملکردی اولیه برای ناهار خوری شده است که باعث عدم اطمینان در هدف فضا شده است و بنابراین امکان فراهم ، فضای ممکن را فراهم می‌کند. مک، برای تخیل و آزمایش گسترش برنامه فضایی روستایی. کاوش بداهه سایت، به ،وان نمایشگاه موقت آزمایشی “اپرای دهکده، تمرین ساخت و ساز روستایی” بلافاصله آغاز شد. این یک تحقیق مبتنی بر میزان ادغام بین ،نان روستایی و ،نان شهری است. تلاش و بحث بر سر این است که آیا سیستم توسعه موجود روستای بیگو قابل توسعه است یا خیر. در عین حال نوعی تحریک نیز برای آینده است، اما پاسخ و نتایج ناشناخته باقی می ماند.
فاز 1 – هدف توسعه زمین را با بازنمایی های بصری روایت کنید و واکنش ها را ثبت کنید.
فاز 2 – ساخت توالت‌ها و سایر زیرساخت‌های لازم برای پشتیب، از ساخت و ساز، همراه با کاربرد نصب نمایشگاه، برای برجسته ، تغییرات بالقوه در فعالیت‌ها و امکان دستیابی به پیشرفت زبان روستایی بر اساس درک سنتی.
فاز 3- بر اساس تصویر و چیدمان مجموعه، مبلمان فضای باز را (در چارچوب تعیین هدف نهایی فضایی) قرار دهید تا چالش ها و تنظیمات را از نظر راحتی برنامه ای مرسوم ارائه دهید و واکنش ها را مشاهده کنید.
فاز 4 – عملکرد فضایی را تثبیت کنید و پدیده است،اج شده را تبدیل به محتوای فضای ذخیره شده کنید تا فضا را مشخص کنید و به روش های جدید درک زندگی روستایی پیش بروید.
این ایده محقق نشد.
در شرایط متغیر اجتماعی، راهنمایی در جهت مع، ارائه شد.
فاز 4 واقعی – در غیاب یک پاسخ فعال، در نهایت به یک پلت فرم نصب پشتیب، برای نمایشگاه “اپرای دهکده، تمرین ساخت و ساز روستایی” تبدیل شد.
فاز 5 واقعی – وضعیت اجتماعی تغییر می‌کند، تقاضای فضای اولیه به شدت افزایش می‌یابد و ویژگی فضای اصلی باید بازسازی شود.
تحول پویا و پیشرونده تمرین روستایی منع، کننده ادغام ریتم تمرین روستایی و محتوای آن است. ایده یا فرضیه نهایی این آزمایش محقق نشده است، اما تعامل و روشنگری بین جهت توسعه تعیین شده در ابتدا و پاسخ واقعی ممکن است درک عینی تری از روش های مداخله روستایی/شهری به دست دهد و به زندگی روستایی کمک کند تا بهترین ها را پیدا کند. درجه من، از تعامل به نظر می رسد این نوع «مداخله» بیشتر شبیه «تعاملی» است که با «عمل یک طرفه» به دست می آید، و این «تعامل» ممکن است الهام بخش واقعی ساخت و ساز روستایی باشد.
منبع: https://www.archdaily.com/996368/village-opera-iilab