مسکن اجتماعی 1737 / HARQUITECTES

از آنجایی که طرح مناظر خوب و محیط دلپذیر را فراهم می کند، یک سیستم افزودنی ساختمان را ایجاد می کند و روابط بین فضاهای مس، و محیط آنها را تشدید می کند. همه اتاق ها رو به بیرون، رو به چشم انداز هستند. با این حال، در همان زمان، این اتاق‌ها یک دهلیز مرکزی شبیه صومعه را در بر می‌گیرند که در آن سرویس‌ها و گردش‌ها متمرکز شده‌اند و نور طبیعی سخاوتمندانه و تهویه متقابل را به همه فضاها می‌دهند. این پروژه 3 حلقه پیوسته – تراس، برنامه و سیرکو،یون – با هسته های ارتباطی عمودی فشرده در داخل دهلیز قرار می دهد تا به 4 خانه در هر سطح خدمت کند. این چیدمان 136 آپارتمان را به ارمغان می آورد. دهلیز مرکزی، فضایی سرپوشیده و کمی معتدل، راه پله را تهویه می‌کند، خانه‌ها را تغییر می‌دهد و خانه‌ها را راحت‌تر می‌کند.

هر آپارتمان با یک سری ماژول های غیر سلسله مراتبی ی،ان، هر کدام 10.6 متر شکل گرفته است.²که می تواند به ،وان اتاق نشیمن، آشپزخانه یا اتاق خواب با فضاهای انتقالی رو به بیرون در اطراف هر اتاق استفاده شود. در امتداد دیوار بیرونی، یک بالکن پیوسته به عرض 1.5 متر به سمت دهلیز امتداد دارد در حالی که یک فضای راهرو تقریباً متقارن مانند یک ایوان شیشه‌ای عمل می‌کند و حمام، فضای ذخیره‌سازی یا ضمیمه‌های اتاق استراحت را تغییر می‌دهد. طبقه همکف که به ،وان یک پایه متراکم تر طراحی شده است، به طور مستقیم از آتریوم استفاده نمی کند. گونه‌شناسی‌های مرسوم‌تر و فشرده‌تر برای حل دهلیزها، به دنبال همان ماتریس فضایی، استفاده می‌شوند.

یک سازه ،یبی با صفحات و صفحات بتنی خانه ها را از هم جدا می کند، همراه با ستون های باریک بتنی ساختاری که به دهانه های کوتاه و کارآمد اجازه می دهد و فضای هر اتاق را مشخص می کند.