موزه جاده ناربو / فاستر + شرکا

فضاهای موزه در زیر یک سقف بتنی یکپارچه شده اند، که جرم حرارتی را فراهم می کند و به یک استراتژی زیست محیطی جامع کمک می کند. سایبان از بالای طاقچه بلند شده است، با چاه های نور نقطه گذاری شده است، و برای ایجاد سایبان بر روی گذرگاه های اطراف موزه گسترش یافته است. به ،وان بخشی از برنامه زیست محیطی پایدار آن، با الهام از فناوری رومی، ا،ر خدمات در ساختمان در داخل یک فضای خالی زیرزمینی قرار دارند. هوای خنک در سطح پایین و با سرعت کم به بیرون رانده می‌شود و اجازه می‌دهد تا حجم کمتری از هوا تهویه شود و در عین حال محیطی راحت را حفظ کند. حجم‌های فضایی بزرگی که توسط سقف‌های بلند ایجاد می‌شود، یک اثر چرخ فلایویل حرارتی ایجاد می‌کند که به طور طبیعی هوای گرم را به سمت بالا می‌برد و از جایی که تخلیه می‌شود.

معماری با رویکرد صادقانه به مصالح که به بیان دیوارهای بتنی رنگی گسترش می‌یابد اطلاع داده می‌شود. لایه‌های بتن مخلوط خشک در محل قرار گرفتند، لایه‌بندی حاصل نه تنها ماهیت باستان‌شناسی موزه، بلکه ظاهر ذاتی بتن رومی را نیز به یاد می‌آورد. پاسخ ساختاری نیز از رویکرد مشابهی پیروی می کند که بر پایه سادگی است. دیوارها جامد، عایق حرارتی و تحمل بار هستند. آنها سقف را با تیرهای دوتایی بتنی تقویت می کنند که بر روی شبکه ای از تیرهای بتن مسلح قرار می گیرند. لعاب اطراف محفظه به سادگی مستقیماً به دیوارهای بتنی پیچ می شود.

محوطه سازی ارتباط با کانال را برای ایجاد یک محیط طبیعی آرام تقویت می کند. محوطه‌ی موزه با الهام از باغ‌های رسمی فرانسوی و حیاط رومی، آمفی‌تئاتری برای نمایش‌ها و رویدادها در فضای باز دارد. این طرح، ورودی دلپذیر و منظره‌سازی‌شده را از طریق یک رمپ جدید پیش‌بینی می‌کند که موزه را به مسیر یدک‌کش موجود در امتداد کانال د لا روبین متصل می‌کند. این یک ارتباط عابر پیاده آرام با مرکز شهر ایجاد می کند، که اکنون تنها در یک پیاده روی کوتاه از موزه فاصله دارد.